Kobiecy przewodnik po męskim świecie

Gdy kobiety czują miłość, wciąż o tym myślą: gotując, prowadząc samochód i oglądając telewizję. A mężczyzna jak kocha, to kocha, jak ogląda mecz, to ogląda mecz, a jak spotka kolegę, to nie pamięta ani o miłości, ani o meczu, tylko idzie z nim na piwo. Jego umysł przypomina równo poustawiane pudełeczka. Umysł kobiety to misterna konstrukcja, opleciona siateczką uczuć. Dlatego tak trudno się dogadać i dlatego warto wiedzieć, co oznacza, gdy on mówi...

NO TO SIĘ ODCHUDŹ!
Na pewno miałaś tak nieraz: stoisz tyłem przed lustrem i wykręcając głowę, próbujesz zlustrować swoją pupę. Efekt tej lustracji cię nie zadowala, więc mówisz: „Chyba utyłam!”. Liczysz na to, że usłyszysz: „Skąd, kochanie, jesteś szczupła, prześliczna i podobasz mi się bez zastrzeżeń”. A on wyjeżdża z czymś takim: „To się odchudź!”. Ty szlochasz, on chce się wycofać, więc mówi: „No przecież jak nie chcesz, to się nie odchudzaj!” – i jeszcze pogarsza sytuację. Oto klasyczne niezrozumienie intencji! Faceci są nastawieni na rozwiązywanie problemów. Ty przychodzisz do niego ze swoją troską, więc znajduje najprostsze wyjście i podaje ci je na tacy. Uważa przy tym, że troszczy się o ciebie, stara się ułatwić ci życie. Ty natomiast oczekujesz wsparcia, miłości i pełnej akceptacji. Rzecz w tym, że ją masz. Podobasz mu się z kilogramem nad i kilogramem pod kreską. On po prostu nie zauważa tych dodatkowych fałdek. A już na pewno nie chce o nich słuchać.
PRZECIEŻ TU JESTEM!
Kiedy ostatni raz powiedział ci coś miłego, czułego? Dawno. I masz mu to za złe. Czemu kiedyś prawił ci komplementy i szeptał czułe słówka, a teraz – co? Na pytanie: „Kochasz?” odpowiada: „Kocham, kocham... podaj mi sól”. Odbierasz to jako lekceważenie i brak uczuć, cierpisz. Niestety, musisz mieć świadomość, że panowie całe życie wykonują zadania. Do nich dostosowują swoje działania. Powiedzmy, facet ma kupić auto. Najpierw więc robi rozpoznanie rynku, potem bierze kredyt, wreszczie kupuje auto i zaczyna nim jeździć. A innym razem spotyka miłość swego życia – czyli ciebie. Mobilizuje wszystkie swoje siły, stroszy piórka, uwodzi, mówi komplementy. A jak już jesteś „jego” – przestaje, bo i po co. Zadanie zostało wykonane. Dowodem jego miłości, przywiązania jest sam fakt, że jest przy tobie. Że wykonuje kolejne zadania: naprawia lodówkę albo zawozi dzieci do przedszkola. Dlatego na wszystkie twoje zarzuty, że „nie kocha”, mężczyzna odpowie: „Gdybym nie kochał, nie byłoby mnie tutaj!”.
BOLI MNIE UCHO!
Kiedy mężczyzna wypowiada te słowa, ty – odruchowo – chcesz mu uświadomić, że wiesz, jak on się czuje. To znaczy – jesteś z nim, blisko, w tym jego cierpieniu. Dlatego odpowiadasz, że ciebie też boli ucho albo że bolało cię w piątek. Jasny przekaz miłosny. Ale mężczyzna tak tego nie odbierze, o nie! Kiedy jego coś boli, coś mu doskwiera – w tym swoim cierpieniu musi być całkiem wyjątkowy. Nikogo na świecie nigdy, przenigdy ucho nie bolało tak jak jego! On to wie i chce, żebyś ty także to wiedziała. Abyś doceniła wyjątkowość jego cierpienia, położyła go do łóżka, okryła kołderką, podała pod nos herbatę, kanapki, lekarstwa oraz pilot do telewizora. Zachowanie inne od opisanego zostanie odczytane jako brak szacunku i obojętność.
DOBRZE, ZROBIĘ TO POTEM!
Odkleił się próg w przedpokoju? Potykasz się o niego parę razy dziennie? Mąż powiedział, że przyklei – i nie przykleił? Nawet nie próbuj zapraszać do domu fachowca. Nie próbuj też przyklejać go sama. W tym pierwszym przypadku dopuścisz się ciężkiej obrazy – takie twoje działanie oznacza bowiem, że mężczyzna sobie z czymś nie radzi. Że czegoś nie umie. Sama biorąc się za robotę, również ściągasz na siebie kłopoty, bo jak bardzo byś się nie starała, przykleisz źle i trzeba będzie po tobie poprawiać. Co masz zatem zrobić? Nic. Czekać. Problem został już rozwiązany: przecież mężczyzna powiedział, że przyklei, więc właściwie jakby to już zrobił. Pod żadnym pozorem nie mów: „Czemu jeszcze nie przykleiłeś tej cholernej dechy?”, możesz natomiast pytać: „I co my, kochanie, zrobimy z tym odklejonym progiem?”. Dasz w ten sposób odczuć, że trudność leży nie po stronie mężczyzny (tego by nie zniósł), ale po stronie martwego przedmiotu.
NIC SIE NIE STAŁO
Magiczne słowo: nic. Nic mi nie jest, wszystko w porządku. Widzisz, że go coś gryzie, że jest zmartwiony, zamyka się w pokoju albo zapada milcząco przed telewizorem. Ale pary z ust nie puści. Niestety, musisz być czujna: mężczyźni zaprzeczają, że się martwią, dlatego że zdradzając swoją troskę, niepokój, niepewność, smutek – daliby dowód słabości. A przecież ty, ukochana kobieta, masz widzieć w nich siłaczy, zdolnych unieść świat na ramionach. To bardzo niezdrowa cecha męskiego charakteru: martwiąc się „do środka”, facet funduje sobie wrzody, nerwicę, a nawet depresję. Nie pozwól mu na to: bądź delikatna, ale dociekliwa. Zapytany sto razy, w końcu wyzna ci, co go gryzie i będzie mu lżej.