Hipochondryk - sprawdź jak mu pomóc

Hipochondryk - kto to?

Słowo "hipochondryk" najczęściej używane jest w znaczeniu pejoratywnym - często prześmiewczym, wręcz pogardliwym. W języku potocznym zwrot ten oznacza symulanta, czyli kogoś, kto "wmawia" sobie choroby, żeby wzbudzić współczucie i zyskać uwagę otoczenia. Czy tak jest naprawdę?

Hipochondryk to najprościej mówiąc osoba przesadnie skoncentrowana na swoim stanie zdrowia. Każdy najmniejszy objaw odmiennego stanu organizmu (lub nawet ich brak) powodują u nich ogromny lęk przed chorobą. Najczęściej hipochondryk po zauważeniu jakiejkolwiek zmiany w swoim ciele jest przekonany, że jest to objaw poważnej choroby.

Hipochondryk - definicja

Hipochondryk to osoba cierpiąca na zaburzenia somatoformiczne, czyli odczuwająca dolegliwości i mająca objawy chorób, które nie mają żadnego podłoża w stanie ich zdrowia. Osoba cierpiąca na zaburzenia hipochondryczne może być przekonana, że ma w sobie jakąś chorobę i "wywołać" pojawienie się jej objawów i fizycznych dolegliwości.

Hipochondria to poważne zaburzenie, które jest klasyfikowane jako rodzaj silnej nerwicy natręctw. Osoba cierpiąca na to schorzenie żyje w nieustannym lęku o stan swojego zdrowia, co z kolei generuje silny stres, który osłabia organizm i może przyczynić się do faktycznego powstawania chorób.

Nerwica hipochondryczna ma różne stadia - od trwałej po cykliczną. Objawianie się tej drugiej może być spowodowane zarówno zbyt dużą dociekliwością lekarzy w trakcie diagnozowania, jak też bagatelizowania potencjalnego problemu. Hipochondryk nie jest w stanie zapanować nad panicznym lękiem o swoje zdrowie i życie, nawet jeśli posiada dowody na to, że jest zdrowy.

Hipochondria - objawy

Hipochondryk to osoba, która nie radzi sobie ze strachem o swoje zdrowie i życie. Żyje on w ogromnym stresie i ciągłym lęku. Każdą, nawet najmniejszą zmianę w swoim ciele traktuje jako potencjalnie niebezpieczną i zwiastującą śmiertelną chorobę.

Hipochondryk jednocześnie obawia się być chorym, jak również jest przekonany, że już posiada w sobie chorobę. Z tego względu osoby cierpiące na to zaburzenie żądają częstego i skrupulatnego diagnozowania, chcąc za wszelką cenę wyjaśnic, co im dolega. Jednocześnie często nie dowierzają przeprowadzonym badaniom i żądają ich powtórzenia. Hipochondrycy zazwyczaj nie ufają również swoim lekarzom - chcą nieustannie weryfikować ich wiedzę i umiejętności, a jednocześnie proszą o wielokrotne przeprowadzanie tych samych badań.

Objawy hipochondrii z początku łatwo pomylić z symptomami poważnych chorób, są one bowiem kształtowane przez psychikę człowieka. Do najczęstszych zaliczamy:

• bóle i dolegliwości niewiadomego pochodzenia,
• lęki i niepokoje,
• przesadne zainteresowanie zmianami i funkcjonowaniem ciała,
• częste myśli i rozmowy na temat chorób, próby doszukiwania się ich objawów.

Zaburzenia hipochondryczne - przykłady

Hipochondryk to człowiek niełatwy w diagnozie. Dolegliwości, które odczuwa i obawy, którymi dzieli się z lekarzem wydają się być jak najbardziej uzasadnione. Najlepszym przykładem tego, jak bardzo psychika oddziałuje na człowieka jest przypadek, gdy pacjent stresuje się przed pomiarem ciśnienia. Strach przed tym, że badanie wskaże nadciśnienie jest tak ogromny, że faktycznie dochodzi do jego podwyższenia. Kolejne pomiary wykażą dokładnie takie same symptomy. Sprawia to, że w początkowej fazie pacjent może być leczony na schorzenie, którego nigdy nie miał.

Dolegliwości bólowe, które odczuwa hipochondryk zaczynają się i kończą w jego psychice. Jest on przekonany, że nosi w sobie chorobę i otrzymuje potwierdzenie swoich teorii.

Życie z hipochondrykiem

Hipochondryk to osoba, z którą niełatwo jest żyć. Najbliższa rodzina hipochondryka jest nieustannie bombardowana informacjami o potencjalnych chorobach oraz szczegółowymi opisami dolegliwości. Żona lub mąż hipochondryka często wybierają rozstanie z partnerem, nie mogąc znieść ciągłego "doszukiwania się problemu". Choroba ta rzutuje na życie całej rodziny, niejednokrotnie powodując ignorowanie potrzeb pozostałych jej członków na rzecz hipochondryka.

Hipochondryk jest tak skoncentrowany na potencjalnych chorobach, że często może zdarzać mu się ignorować współmałżonka lub dzieci. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku, gdy mają oni odmienne od niego zdanie. Hipochondryk często nie chce również przyznać przed bliskimi, że ma problem. W takim przypadku każdą sugestię o skierowanu się do specjalisty traktuje jako personalny atak na niego. Hipochondryk jest osobą, którą niezwykle łatwo urazić i spowodować, że poczuje się ignorowana.

Życie z hipochondrykiem jest bardzo ciężkie. To zaburzenie w przypadku braku odpowiedniego leczenia często ulega pogłębieniu. Strach staje się coraz większy, a poszukiwanie diagnozy i analizowanie chorób staje się sensem życia hipochondryka. Ważne jest, by w odpowiednim momencie zdiagnozować hipochondrię, zaoferować pomoc i postarać się o profesjonalne wsparcie (np. w postaci psychologa lub terapeuty).

Hipochondryk - jak pomóc?

Hipochondryk to człowiek, który nie myśli racjonalnie, ponieważ lęk przesłania mu możliwość właściwego osądu sytuacji. Nawet jeśli posiada on dowody w postaci badań zdrowotnych, wciąż jest przekonany, że gdzieś w nim drzemie jakaś ukryta choroba. Co można zrobić, aby pomóc hipochondrykowi?

W pierwszej kolejności warto spróbować rozmowy i ustalić, od kiedy istnieją zaburzenia oraz jakie wydarzenie je wywołało. Hipochondria to choroba, przebiegająca od początku do końca w psychice. Może być wywołana przez silny wstrząs, spowodowany np. śmiercią bliskiej osoby.

Odwrócenie uwagi od potencjalnych chorób również może wspomóc hipochondryka w walce z tym zaburzeniem. Ludzie cierpiący na to schorzenie są nadmiernie wsłuchani w swoje ciało. Wypatrują oni każdej zmiany skórnej, każdego objawu zwiastującego chorobę. Koncentracja na ciele wzmaga odczuwanie bólu, działa również pewien rodzaj autosugestii. Dzięki stopniowemu odwracaniu uwagi oraz nagradzaniu za wysiłek możesz wspomóc hipochondryka w walce z jego własną psychiką.

Hipochondryk - jak leczyć?

Hipochondryk cierpi na silny rodzaj nerwicy natręctw, związanej ze stałym lękiem o swój stan zdrowia i swoje życie. Częstą przyczyną pojawiania się hipochondrii jest również potrzeba zainteresowania i bycia w centrum uwagi. Ważne jest, by we współpracy z psychologiem lub terapeutą przenieść te bodźce na inne aspekty życia. Hipochondryk nie powinien mieć żadnych korzyści z opowiadania o kolejnych objawach, ponieważ napędza to jego potrzebę, by być w centrum zainteresowania innych ludzi.

Hipochondria może być leczona za pomocą leków psychotropowych, które złagodzą jej odczuwanie. Najczęściej jednak kluczem do wyleczenia jest terapia - w tym behawioralno-poznawcza, mająca na celu ustalenie przyczyny powstawania problemu. Często przepracowanie silnej traumy lub zapewnienie odpowiedniej ilości uwagi hipochondrykowi prowadzi do jego całkowitego wyleczenia.

Hipochondria test - sprawdź czy masz objawy hipochondrii

Hipochondryk to człowiek o zaburzeniu, które jest trudne do zdiagnozowania. Może ono być zarówno sygnałem zmian w psychice, jak i poważnych chorób. Są jednak pewne symptomy, które mogą świadczyć o byciu hipochondrykiem. Za pomocą przygotowanego przez nas testu możesz sprawdzić, czy problem nerwicy hipochondrycznej dotyczy ciebie.

• Często oglądasz swoje ciało w poszukiwaniu jakichkolwiek zmian TAK/NIE
• Jesteś przekonana, że w twoim ciele znajduje się niezdiagnozowana choroba TAK/NIE
• Każdą ze zmian w swoim ciele weryfikujesz za pomocą internetu TAK/NIE
• Nie ufasz lekarzom ani przeprowadzanym przez nich badaniom TAK/NIE
• Lubisz rozmawiać z ludźmi na temat chorób, które mogą cię dotyczyć TAK/NIE
• Gdy przeczytasz lub usłyszysz o jakiejś chorobie, odczuwasz jej objawy TAK/NIE
• Czujesz ogromny strach na myśl o tym, że możesz być na coś chora TAK/NIE
• W ciągu roku wykonujesz wiele badań pod kątem różnych chorób TAK/NIE

Jeśli na minimum 4 pytania odpowiedziałaś twierdząco - to znak, że hipochondria może cię dotyczyć. Aby wykluczyć wszelkie inne dolegliwości, warto w pierwszej kolejności udać się do lekarza i wykonać wszystkie podstawowe badania. Po wykluczeniu przyczyn fizycznych należy zasięgnąć pomocy specjalisty - psychologa lub terapeuty, specjalizujących się w leczeniu nerwic i hipochondrii.