Cechy melancholika predysponują go do pracy artystycznej, ale mogą też wpędzić w kłopoty. Prawdy i mity o melancholikach

W tym artykule:

1. Kto to melancholik?
2. Cechy osobowości melancholika
3. Kto pasuje do melancholika
4. Praca dla melancholika

Cechy melancholika przywodzą na myśl wrażliwego artystę o bogatym życiu wewnętrznym i refleksyjnej naturze. Choć brzmi to bardzo romantycznie, to niestety często doprowadzić może do nadmiernego analizowania swoich stanów, izolacji i popadnięcia w stany lękowe. Z tego powodu melancholik to ciekawa osoba, która bardzo łatwo może zostać swoich największym wrogiem. Czym charakteryzuje się ten typ temperamentu?

Kto to melancholik?

Melancholik to jeden z czterech typów temperamentu, które wyróżnione zostały jeszcze przez starożytnych greckich filozofów. Charakteryzuje się on ogromnym spokojem ducha i opanowaniem. Jest zamyślony, introwertywny, a niekiedy wręcz wycofany. Większość swojej uwagi i energii kieruje do wewnątrz. Potrafi spędzić godziny na autorefleksji, dzięki czemu doskonale zdaje sobie sprawę ze swoich możliwości, a także zna własne słabości, granice i marzenia.

Melancholicy to zwykle osoby uchodzące za wrażliwe artystyczne dusze. Niestety z powodu swojego wycofania i wyciszenia mogą zyskać w towarzystwie łatkę dziwaków, którzy się izolują i nie dopuszczają nikogo do swojego wewnętrznego świata. Zarzuty te nie są do końca bezpodstawne - przełamanie lodów z melancholikiem faktycznie może chwilę potrwać.

Zobacz także:

Wiek mentalny - czy jest i co daje poznanie wieku duszy?

Wiek mentalny nie jest tym samym, co wiek biologiczny. To pojęcie z zakresu psychologii, które odnosi się do poziomu świadomości i stopnia rozwinięcia intelektualnego. Zazwyczaj osoby, które posiadają wyższy wiek mentalny są bardziej dojrzałe i lepiej rozumieją swoje emocje. Sprawdź, czym dokładnie jest wiek mentalny i czy da się go obliczyć.

Cechy osobowości melancholika

1. Melancholik większość swojej uwagi koncentruje na swoim świecie wewnętrznym. Otoczenie, relacje i codzienne wydarzenia postrzega przede wszystkim przez pryzmat tego, jak wpłynęły na jego uczucia.
2. Z powodu swojej ogromnej wrażliwości, melancholik może przeżywać różne emocje wyjątkowo intensywnie. Jak wskazuje nazwa tego typu temperamentu - z dużą łatwością popada on w melancholię, może cierpieć też z powodu stanów lękowych lub depresji.
3. Niekiedy z powodu nieustającego natłoku myśli oraz skłonności do bezustannego analizowania każdej sytuacji, melancholicy mogą popadać w pesymizm i czarnowidztwo.
4. Melancholik to empatyczna osoba, która dzięki głębokiemu zrozumieniu swojej natury jest w stanie z łatwością wczuć się w emocje innych. Dzięki temu jest świetnym słuchaczem, który jak nikt potrafi wesprzeć przyjaciół w potrzebie.
5. Wiele źródeł wskazuje na silną skłonność melancholików do perfekcjonizmu. Ten typ stawia poprzeczkę bardzo wysoko - zarówno sobie, jak i innym. Niestety z tego powodu rzadko jest w pełni zadowolony ze swojej pracy.
6. Melancholicy mają zwykle bujną wyobraźnię i często śnią na jawie. To w połączeniu z ich ogromną wrażliwością sprawia, że bardzo często interesują się sztuką i sami chętnie ją tworzą.
7. Większość melancholików to introwertycy, którzy chronią swój bogaty wewnętrzny świat przed innymi. Otwierają się zwykle, dopiero kiedy naprawdę komuś zaufają, a często nawet ich najbliżsi przyjaciele nie wiedzą o wszystkim, co dzieje się w ich głowach i sercach.
8. Melancholicy preferują spędzanie czasu w samotności lub w wąskim gronie najbliższych osób. Nie lubią hałasu, dużych grup i są bardzo podatni na bodźce. To osoby predysponowane raczej do życia w mniejszych społecznościach.

Co lubi melancholik?

Każdy melancholik ma swoje własne indywidualne zainteresowania i preferencje. Poniżej przedstawiamy listę, która jestem ogólnym zbiorem najczęściej powtarzających się cech tego typu temperamentu, ale pamiętaj, że mogą one różnić się w przypadku konkretnych osób.

1. Bogata wyobraźnia melancholików wymaga ciągłego podsycania. Z tego powodu większość bezustannie pochłania historie w każdym formacie. Kochają oni czytać książki oraz oglądać filmy, animacje i seriale.
2. Z powodu swojej ogromnej wrażliwości, melancholicy często angażują się w działania społeczne na rzecz grup, z którymi się utożsamiają lub których cel jest im szczególnie bliski. Wolontariat, aktywizm i bezustanne edukowanie się na temat, który zaprząta ich myśli to rzeczy, które mogą przynieść im ogrom satysfakcji.
3. Melancholicy kochają sztukę. Chodzą do muzeów, galerii, kin i teatrów, a obcowanie ze światem artystów dalej im wielką satysfakcję. Aspekt towarzyski jest dla nich przy tym drugorzędny - końcowe dzieło zwykle jest dla nich bardziej interesujące niż spędzenie wieczoru na hucznym wernisażu znanego artysty.
4. Ze względu na to, że melancholicy zwykle łatwo się przebodźcowują, jedną z ich ulubionych rzeczy jest święty spokój. Wieczór spędzony w domu, z dobrą książką lub upływający na rozmowach w gronie najbliższych przyjaciół to spełnienie ich marzeń.
5. Ponieważ głowa melancholika bezustannie analizuje wszystko, co dzieje się w jego wnętrzu, może on potrzebować dużo czasu i przestrzeni na aktywności, które ukoją jego umysł. Z tego powodu melancholicy lubią długie spacery, wyprawy na łono przyrody lub specjalizują się jodze, czy medytacji.
6. Melancholicy będą raczej decydować się na zawody, które mogą wykonywać samodzielnie, najlepiej zdalnie. Wybierają stanowiska, na których będą mogli wykazać się swoją kreatywnością, a przy tym zachować jak największą autonomię.

Czego nie lubi melancholik?

Również w tym wypadku, powinnaś pamiętać, że preferencje mogą znacznie różnić się w zależności od konkretnej osoby, a poniższy zbiór jest raczej zestawieniem ogólnych cech utożsamianych z melancholikami.

1. Melancholik nie jest typem imprezowicza. Głośne i długie spotkania, na których nie zna większości osób, są czymś, czego raczej będzie unikał.
2. Brak czasu dla siebie może sprawić, że melancholik zacznie usychać. Ten typ powinien mieć przestrzeń na to, aby móc w samotności naładować swoje baterie.
3. Brak możliwości wykazania się kreatywnością lub praca w grupie, w której nie czuje się pewnie, to rzeczy, które mogą odstraszyć melancholika nawet od najlepiej zapowiadającego się projektu. Z równą konsekwencją unikać będą pracy odtwórczej lub powtarzalnej, którą wykonywać można mechanicznie.
4. Brak równowagi pomiędzy odpoczynkiem a pracą nie jest zdrowy na nikogo, ale na melancholików wpływa on szczególnie źle. Gdy nie mają czasu, aby zatrzymać się i przerobić na bieżąco swoje emocje, ich nagromadzenie może prowadzić do poważnego uszczerbku na zdrowiu.
5. Ze względu na swój perfekcjonizm, melancholicy mogą zrobić się marudni, gdy coś nie idzie po ich myśli, lub gdy inne osoby zachowują się poniżej ich oczekiwań. Ponieważ ten typ nie jest mistrzem konfrontacji, bardzo często pozostawiają wszystkie negatywne emocje w swoim wnętrzu.
6. Melancholik to spokojna dusza, która ceni sobie rutynę i lubi pozostawać we własnej strefie komfortu. Wyrwanie go z niej może spowodować u niego frustrację.

Kto pasuje do melancholika

Najpopularniejszy podział wydziela cztery typy temperamentu, z których każdy jest zupełnie inny i mocno wyróżnia się na tle pozostałych. Ze względu na bogactwo cech każdego z nich oraz fakt, że większość ludzi znajduje się na spektrum dwóch lub więcej typów, relacje między nimi mogą być bardzo złożone. Poniżej przedstawiamy ogólny zarys, który może pomóc ci zrozumieć tę dynamikę.

Melancholik i sangwinik

Melancholik i sangwinik to przeciwieństwa, które mogą się przyciągać, pod warunkiem, że obie strony zostawiają sobie nawzajem trochę przestrzeni. Towarzyski i optymistyczny sangwinik może czasem wyciągnąć melancholika z matni jego umysłu i zachęcić do socjalizowania się z innymi ludźmi. Melancholik zaś może z pomocą swojej empatycznej i refleksyjnej natury pomóc sangwinikowi zrozumieć samego siebie.

Melancholik i flegmatyk

Melancholik i flegmatyk to dwóch introwertyków, a dynamika ich relacji sprawia, że mogą widywać się dwa razy w roku i dalej uważać się za najlepszych przyjaciół. Choć ich usposobienie jest dość podobne, nadmienić należy, że flegmatyk przyjmować będzie życie z o wiele większym spokojem niż melancholik, który na większość wydarzeń reaguje bardzo emocjonalnie. Jednak z tego samego powodu pierwszy z nich może być też bardziej bierny, podczas gdy drugi chętniej zawalczy o swoje cele.

Melancholik i choleryk

Ta relacja może być szczególnie trudna. Oba typy przeżywają emocje w bardzo intensywny sposób, jednak procesują je skrajnie inaczej. Choleryk, który w przeciwieństwie do melancholika kieruje większość swojej energii na zewnątrz, może wydać mu się niekiedy dominujący lub wręcz apodyktyczny. Przy odrobinie dobrej woli obie strony mogą jednak wiele się od siebie nauczyć o tym, kiedy warto stanąć w obronie swoich racji, a kiedy najlepiej odpuścić grę niewartą świeczki.

Zobacz także:

Autorytarność – czym jest i jak wpływa na relacje? Wyjaśniamy, jak zachowuje się osobowość autorytarna

Autorytarność może wydawać się prostą drogą do uzyskania ładu i jasnych struktur społecznych. Wraz z rozwojem zachowań autorytarnych wzrasta odczucie zagrożenia, a zaufanie i poczucie sprawczości coraz bardziej maleją. Autorytarne zachowania mogą przejawiać się nie tylko w większych grupach. To także zagrożenie dla związku wychowywania potomstwa. Zobacz, jak dokładnie przejawia się autorytaryzm.

Praca dla melancholika

Melancholicy to w większości osoby introwertywne, o analitycznym umyśle i z głową pełną pomysłów. Oto przykładowe zawody, w których mogą mieć okazję wykorzystać w pełni swój potencjał:

• stanowiska związane z pisaniem, jak autor książek, copywriter, lub scenopisarz;
• praca, w której wykorzystają swoje zdolności artystyczne lub umiejętności manualne, np. grafika;
• fotograf;
• praca, w której będą mogli się wyrazić, np. poprzez muzykę, czy inną formę twórczości;
• projektant mody, lub wnętrz - wszystko gdzie będą mogli popisać się swoim wyszukanym smakiem;
• psycholog, terapeuta, psychiatra lub coach - każdy zawód, związany z pomaganiem innym w uporaniu się ze swoimi uczuciami;
• praca naukowa, polegająca na zgłębianiu wiedzy w dziedzinie, która najbardziej go interesuje;
• bibliotekarz lub archiwista, czyli spokojne zajęcia pozwalające spędzać czas wśród ciekawych zbiorów wiedzy.