Święty Roch – patron chroniący przed zarazą. Żył jak troskliwy pielgrzym, umarł jako czczony uzdrowiciel

W tym artykule:

1. Życiorys świętego Rocha
2. Kogo i czego patronem jest św. Roch?
3. Jak i kiedy zginął Święty Roch?
4. Dzień św. Rocha w Polsce
5. Relikwie Świętego Rocha OFS
6. Ikonografia chrześcijańska – św. Roch

Życiorys świętego Rocha

Święty Roch urodził się w południowej Francji, a dokładniej w mieście Montepelier. Pochodził z szanowanej i zamożnej rodziny, ojciec Rocha prawdopodobnie był rządcą miasta. Małżeństwo długo starało się o dziecko, pomogła dopiero jałmużna i modlitwa. Niestety, rodzice chłopca zmarli, gdy Roch miał 19 lat.

Młodzieniec odziedziczył spory majątek, który oddał potrzebującym i wyruszył na pielgrzymkę do Rzymu. Nie dotarł jednak do punktu docelowego, bo po drodze mijał małą miejscowość Acquapendente, w której rozpowszechniła się dżuma. Roch został w mieście i rozpoczął pomoc potrzebującym. Z racji tego, że nie bał się możliwości zarażenia chorobą, dostał od Boga szczególną łaskę uzdrowienia.

Uzdrowiciel opuścił miasto i po raz kolejny udał się do Rzymu, gdzie spędził 3 lata. To dla Rocha był owocny czas rozwoju duchowego: odwiedzał świątynie, wspierał biednych i pomagał potrzebującym. Podczas powrotu do rodzinnego miasta, Roch zatrzymał się w mieście Loreto, które również zaatakowała dżuma. Tym razem nie uniknął choroby i sam uległ zakażeniu.

Kogo i czego patronem jest św. Roch?

Św. Roch uznawany jest za niezastąpionego patrona podczas epidemii i zarazy. Święty pełni opiekę nad wieloma miastami np. Montpellierą, Parmą, Wenecją, Sokołowem Podlaskim i Zatorem. Uzdrowiciel czuwa nad opiekunami zwierząt domowych i nad samymi zwierzętami, a ponadto jest patronem:

• więźniów,
• szpitali,
• aptekarzy,
• lekarzy,
• rolników,
• stolarzy,
• ogrodników.

Jak i kiedy zginął Święty Roch?

Nie istnieją potwierdzone informacje dotyczące daty i miejsca śmierci św. Rocha. Święty zmarł w 1295 roku lub między 1345-1350 rokiem, prawdopodobnie w Montpelier lub Voghera. Gdy powracał do Francji, zachorował na dżumę. Przerażony możliwością zakażenia innych osób, schował się w lesie, gdzie odnalazł i ocalił go pies, przynoszący w pysku jedzenie.

Historia głosi, że święty Roch cudownie wyzdrowiał, ale gdy przekraczał granicę, został złapany przez straż i zamknięty w więzieniu. Uznany za szpiega włoskiego był torturowany i zmarł z wycieńczenia pozbawiony wolności.

Dzień św. Rocha w Polsce

Wspomnienie liturgiczne świętego Rocha obchodzone jest 16 sierpnia w Kościele katolickim. To szczególny dzień dla osób dotkniętych zarazą. Kult świętego błyskawicznie rozpowszechnił się po całej Europie. Wierzący modlą się do św. Rocha z prośbą o uzdrowienie.

Modlitwa do św. Rocha – patrona w chorobach zakaźnych

Chwalebny święty Rochu, który umierając, poprosiłeś Pana o wysłuchania modlitw tych, którzy podczas epidemii zwracają się do Boga przez Twoje wstawiennictwo, skieruj wzrok na nas poranionych na duszy i ciele, udziel nam uzdrowienia fizycznego i duchowego. Oddal wszelkie epidemie od naszego kraju, uwolnij nas od naszego samolubstwa, byśmy wolni od dóbr ziemskich, za Twoim przykładem służyli biednym i zostali zaliczeni do przyjaciół Boga. Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Przeczytaj również:

Franciszek Ksawery, czyli największy misjonarz świata. Historia życia o pragnieniu pozyskania ludzi dla Chrystusa

Franciszek Ksawery, odkąd złożył śluby zakonne i otrzymał święcenia kapłańskie, nieustannie podróżował. Teolodzy jednocześnie twierdzą, że wzorowo naśladował Jezusa Chrystusa, sukcesywnie rozpowszechniając Słowo Boże. Misjonarz docierał do miejsc najbardziej potrzebujących ewangelizacji, w których nikt jeszcze nie słyszał o Zbawicielu. To on ochrzcił największą liczby osób w dziejach Kościoła!

Modlitwa o wstawiennictwo do św. Wojciecha

Panie Jezu Chryste,
dawco życia i śmierci,
zdrowia i choroby,
który dałeś nam za patrona świętgo Rocha,
jako przykład umiłowania Ciebie w bliźnim potrzebującym pomocy.

Spraw,
abyśmy wzywając jego wstawiennictwa i pomocy,
zostali zachowani od śmiertelnej choroby ciała i duszy,
wzrastali w wierze i miłości oraz zasłużyli sobie na udział w uczcie niebieskiej.

Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Amen

Relikwie Świętego Rocha OFS

Po śmierci ciało świętego Rocha spoczęło w kościele katedralnym miasta, a następnie w kościele wzniesionym pod wezwaniem św. Rocha. W 1372 roku część relikwii przeniesiono do klasztoru w Arles (Francja). Warto dodać, że niewielka kostka została podarowana królestwu Granady w Hiszpanii, a inne szczątki umieszczono w kościele Villejuif pod Paryżem.

Po 113 latach (1485 rok) niektóre relikwie sprowadzono do Wenecji, do nowo wybudowanego kościoła pod wezwaniem świętego Rocha. Szczątki po zmarłym znajdują się w wielu katolickich miastach (Paryż, Rzym, Marsylia, Turyn, Antwerpia, Bruksela, Praga) i również na terenie Polski np. w:

• kościele pw. świętych Wojciecha i Jerzego,
• sanktuarium Świętego Rocha w Sadykrzu,
• sanktuarium Świętego Rocha w Mikstacie.

Ikonografia chrześcijańska – św. Roch

W ikonografii chrześcijańskiej święty Roch przedstawiany jest w dwojaki sposób. Czasami ukazywany jest jako młody pielgrzym bez butów, a innym razem jako żebrak w podartym ubraniu. Na różnych dziełach sztuki świętemu nierzadko towarzyszy pies – liżący rany lub biegnący za przyjacielem.

Ponadto do głównych atrybutów św. Rocha można zaliczyć również:

• anioła,
• laskę podróżną,
• torbę pielgrzyma,
• psa z chlebem w pysku.

Zobacz też:

Święci Kościoła katolickiego, o których słuch nie zaginął. Czy każdy może zostać „wyniesionym na ołtarze”?

Święci Kościoła katolickiego stanowią niezwykłe źródło inspiracji i duchowej siły dla wiernych z całego świata. Proces kanonizacji nie należy do najłatwiejszych, ale jest idealnym przykładem na to, że każdy może zasłużyć na miano świętego. „Wyniesieni na ołtarze" cieszą się czcią, a w miejscu spoczynku ich relikwii nieustanie gromadzą się wierni.