Święty Oskar z Amiens, czyli „apostoł Północy”, który odmienił skandynawskie tereny
Święty Oskar znany jest również jako Ansgar. Chłopiec w wieku 7 lat doświadczył widzenia, po którym postanowił iść przez życie z Bogiem. Nazywany „apostołem Północy”, wyruszył w podróż po Skandynawii z misją chrystianizacji. Biograf opisał św. Oskara słowami: „Na zewnątrz był apostołem, wewnątrz – mnichem”. Informacje o świętym pochodzą z życiorysu napisanego przez Rimberta – ucznia mistrza.
W tym artykule:
- Życiorys świętego Oskara z Amiens
- Kogo i czego patronem jest św. Oskar?
- Jak i kiedy zmarł święty Oskar z Amiens?
- Dzień św. Oskara
- Ikonografia chrześcijańska – św. Oskar
Życiorys świętego Oskara z Amiens
Święty Oskar urodził się 8 września 801 roku w rodzinie szlacheckiej we francuskim mieście Amiens. Młodzieniec uczył się w klasztorze benedyktyńskim. Chłopiec w wieku 12 lat złożył śluby zakonne. Gdy w 822 roku opaci otworzyli nowy klasztor, Oskar został powołany jako nauczyciel. Liczne objawienia sprawiły, że mnich prowadził ascetyczne życie.
W kolejnych latach zakonnik z polecenia cesarza Ludwika Pobożnego wyruszył w podróż misyjną do Danii. Nie była to łatwa wyprawa, ponieważ buntownicy uparcie bronili pogańskich przekonań. Św. Oskar wraz z innymi braćmi skierował się do Szwecji, gdzie wzniósł pierwszy kościół w skandynawskim regionie (miasto Birka). W tym czasie zakonnik niestrudzenie głosił słowo Boże.
W 831 roku pobożny duchowny otrzymał funkcję pierwszego pasterza nowego biskupstwa w Hamburgu, a papież Grzegorz IV oznaczył zakonnika mianem legata papieskiego na kraje skandynawskie. Św. Oskar: prowadził liczne działania misyjne, skrupulatnie zwalczał handel niewolnikami, mianował biskupów, ochrzcił króla Jutlandii i przede wszystkim ewangelizował region północnej Europy.
W 845 roku Duńczycy dokonali najazdu na Hamburg. W rezultacie tego wydarzenia Oskar otrzymał biskupstwo w Bremie, a zarządzanie archidiecezją hamburską powierzył bezpośrednio św. Rimbertowi. Nieustannie „Apostoł Północy” angażował się w rozpowszechnianie chrześcijaństwa na terytorium Danii i Szwecji.
Kogo i czego patronem jest św. Oskar?
Święty Oskar powszechnie uznawany jest za patrona Skandynawii. Biskup czuwa również nad diecezją hamburską, bremeńską oraz Danią i Szwecją. Ponadto Ansgar patronuje kościołowi św. Ansgara w Hamburgu.
Jak i kiedy zmarł święty Oskar z Amiens?
Św. Oskar przeżył 64 lata. Wykończony trudem ewangelizacji, zmarł śmiercią naturalną 3 lutego 865 roku w mieście Brema. Ciało świętego spoczęło w Hamburgu, a obecnie szczególnym miejscem kultu średniowiecznego mnicha benedyktyńskiego jest kościół św. Oskara w Hamburgu. To tutaj (w głównym ołtarzu – symbolicznym grobowcu) w 1000. rocznicę śmierci świętego umieszczono jego relikwię (przedramię).
Biskup został kanonizowany już w 867 roku przez papieża Mikołaja I.
Dzień św. Oskara
Wspomnienie liturgiczne świętego Oskara odprawiane jest 3 lutego w Kościele katolickim i 16 lutego w Kościele prawosławnym. 3 lutego w Danii obchodzona jest uroczystość ku czci św. biskupa zwana „Ansgar”. To również dzień popularnych imienin Oskara.
Modlitwa o wstawiennictwo do św. Oskara
Boże, Ty posłałeś do ludów bałtyckich świętego Oskara, biskupa jako apostoła Ewangelii, spraw, za jego wstawiennictwem, abyśmy żyli w świetle Twojej prawdy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Krótka modlitwa do św. Oskara
Boże, który zechciałeś wysłać św. Oskara w celu oświecenia ludów, spraw, abyśmy za jego pośrednictwem mogli iść przez życie w świetle Twojej prawdy. Amen.
Ikonografia chrześcijańska – św. Oskar
W ikonografii chrześcijańskiej święty Oskar przedstawiany jest najczęściej w szatach biskupa. Nierzadko duchownego otaczają nawróceni poganie. Znakiem rozpoznawczym mnicha jest pastorał i miniatura pierwszego na ziemiach skandynawskich kościoła ufundowanego przez św. Oskara.
Przeczytaj również:
Święty Maksymilian Maria Kolbe – męczennik miłości. Zginął, aby żyć mógł ktoś inny
Święty Maksymilian Maria Kolbe stał się symbolem heroicznej miłości. Gdy więźniowie obozów koncentracyjnych za wszelką cenę walczyli o przetrwanie, zakonnik oddał swoje życie dla bliźniego. Nawet umierając, nie myślał o sobie, a podjął ostateczne działania, przygotowując cierpiących do godnej śmierci. O. Kolbe powierzył swoje życie Niepokalanej Matce Bożej, co doprowadziło zakonnika do świętości.