Święty Bruno z Kwerfurtu – niestrudzony biskup i misjonarz. Został zabity, gdy skutecznie nawracał pogan

W tym artykule:

1. Kim był święty Bruno z Kwerfurtu?
2. Kogo i czego patronem jest św. Bruno?
3. Skrócony życiorys Bruna z Kwerfurtu
4. Jak i kiedy zginął Bonifacy?
5. Dokonania świętego Bruna
6. Dzień św. Bruna w Polsce
7. Ikonografia chrześcijańska – św. Bruno

Kim był święty Bruno z Kwerfurtu?

Bruno znany również jako: Bruno z Kwerfurtu, Bonifacy, Brunon, urodził się w mieście Kwefurt (Niemcy). Chłopiec pochodził z bogatej, arystokratycznej rodziny i jako najmłodsze dziecko został – zdaniem matki – powołany na „służbę Bogu”. Mężczyzna zdobywał wiedzę w renomowanej szkole ściśle powiązanej z Kościołem w Magdeburgu pod kierunkiem magistra Geddona. Bruno podczas nauki nawiązał przyjacielską relację z Thietmarem – kronikarzem i późniejszym biskupem Marseburga, a także z Gizylerem – metropolitą magdeburskim.

…on oddawał się modlitwie. Pracę wyżej cenił od odpoczynku i w ten sposób zbierając jej owoce, doszedł do wieku dojrzałości — Thietmar o św. Bruno.

Uczony szybko został kanonikiem w kapitule katedralnej w Magdeburgu, a później kapelanem na dworze cesarza. Bruno niejednokrotnie podróżował wraz z cesarzem Ottonem III do Rzymu. Gdy mężczyzna dowiedział się o śmierci biskupa św. Wojciecha, zrezygnował z kariery, aby dalsze swoje życie wieść w klasztorze św. Bonifacego i św. Aleksego (Rzym). We wspólnocie benedyktyńskiej Bruno otrzymał imię Bonifacy, a także zaprzyjaźnił się ze św. Romualdem.

Bolesław Chrobry zwrócił się do Ottona III o zorganizowanie misjonarzy na teren Polski, aby nawracali Słowian nadodrzańskich. Do grupy miał już wkrótce dołączyć Brunon Bonifacy. Duchowny otrzymał paliusz (mógł mianować biskupów na terenach misyjnych) i zgodę na misję dopiero od papieża Sylwestra II, a następnie został oddelegowany, aby ewangelizować pogańskich Słowian zachodnich.

Konflikty polityczne sprawiły, że Bonifacy skierował swoją działalność misyjną najpierw na teren Węgier, później Polski, a następnie znowu powrócił na obszar węgierski. Na prośbę papieża biskup wyruszył również do Kijowa, do Pieczyngów nad Morzem Czarnym i Szwecji. Kolejnym etapem jego podróży stał się Jaćwieżyn, w okolicach którego nawrócił około 300 osób i księcia. To tutaj ostatni raz biskup głosił słowo boże.

Kogo i czego patronem jest św. Bruno?

W 1963 roku święty Bruno został uznany za głównego patrona diecezji łomżyńskiej, a 46 lat później (2009 rok) za patrona Warmii. Biskup czuwa również nad miastem Giżycko, diecezją ełcką i miastem Kwerfurt. Święty został wpisany do Martyrologium Rzymskiego w XVI wieku i podobnie jak inni wyniesieni na ołtarze, stał się orędownikiem Kościoła katolickiego.

Skrócony życiorys Bruna z Kwerfurtu

• Bruno Bonifacy urodził się około 974 roku w Kwerfurcie.
• W 985–994 roku chłopiec uczył się w szkole katedralnej w Magdeburgu.
• W 995 roku otrzymał stanowisko kanonika katedralnego.
• W 998 roku Bruno wstąpił do benedyktynów w opactwie na Awentynie, a rok później złożył śluby zakonne i przyjął imię Bonifacy.
• W 1002 roku zakonnik wystosował prośbę i otrzymał od papieża Sylwestra pozwolenie na konsekrację biskupią, a także zgodę na misję.
• Duchowny z powodu wojny Henryka II z Polską nie mógł uczestniczyć w działaniach misyjnych polecanych przez Bolesława Chrobrego, dlatego udał się na Węgry i rozpoczął misję w Siedmiogrodzie.
• W 1004 roku misjonarz oficjalnie przyjął święcenie biskupie w Niemczech.

• W 1005 roku Bonifacy rozpoczął działalność w Polsce.
• W 1006–1007 roku duchowny ponownie wyruszył ewangelizować Węgry, a po trzech latach odwiedził również Ruś. Tam nawrócił 30 pogan (zadnieprzańskich Pieczyngów) oraz przyczynił się do zawarcia związku małżeńskiego w rodzinie księcia Włodzimierza Wielkiego i króla Bolesława Chrobrego.
• W 1008 roku Bonifacy po raz kolejny wyruszył z misją do Polski, a następnie w kierunku Szwecji.
• W 1009 roku misjonarz zaplanował działania na terenie Jaćwieży, gdzie nawrócił Nothimera – księcia jaćwieskich.
• Święty Bruno zmarł 14 lutego lub 9 marca 1009 roku.

Jak i kiedy zginął Bonifacy?

Święty Bruno zmarł w 1009 roku 14 lutego lub 9 marca (różne źródła – odmienne informacje). Biskup stracił życie po nawróceniu jednego z pogańskich książąt. Przeciwnicy władcy z bratem księcia na czele, pozbawili Nothimera władzy i zabili osiemnastu misjonarzy, a w tym również Brunona Bonifacego. Prawdopodobnie biskup zginął od ścięcia mieczem. Źródła wskazują odmienne miejsca dotyczące śmierci męczenników: okolice Pojezierza Suwalskiego, wzgórze św. Bruna w Giżycku, okolice Kolna lub Drohiczyna.

Biskup męczennik miał zaledwie 35 lat. Tradycja Kościoła głosi, że król Bolesław Chrobry wykupił ciało męczennika, ale relikwie świętego przepadły.

Dokonania świętego Bruna

Św. Bruno został wyniesiony na ołtarze w latach 1019–1025 przez Benedykta VIII. Dziedzictwo świętego pozostaje inspiracją dla współczesnych misjonarzy i chrześcijan, podejmujących wysiłki na rzecz szerzenia wiary:

• Misje w Europie Środkowej – święty Bruno z Kwerfurtu był jednym z pierwszych misjonarzy chrześcijańskich rozpowszechniających wiarę w Europie Środkowej w X wieku. Jego działalność koncentrowała się głównie na terenach dzisiejszej Polski i Czech, gdzie próbował nawrócić pogańskie plemiona na chrześcijaństwo. Misje miały na celu nie tylko głoszenie Ewangelii, ale także budowanie struktur kościelnych i chrystianizowanie społeczności lokalnych.
• Podróż do Rusi Kijowskiej – Bruno z Kwerfurtu podjął misje na terenach Rusi Kijowskiej (dzisiejsza Ukraina), gdzie kontynuował swoją ewangelizację. W tamtych czasach Ruś stanowiła centrum religijne wschodniej Europy, dlatego biskup właśnie na tym terenie dostrzegł duży potencjał związany z rozwojem chrześcijaństwa.
• Misje wśród Prusów – św. Bruno aktywnie angażował się w misje wśród Prusów, czyli pośród ludu bałtyckiego zamieszkującego tereny dzisiejszej Polski i krajów bałtyckich. Duchowny pokonywał wszystkie trudy, aby przekonać pogan do przyjęcia wiary w Jezusa Chrystusa, choć często napotykał opór.
• Twórczość literacka – święty Brunon Bonifacy z Kwerfurtu uznany został za autora: „Żywot św. Wojciecha”, „Żywot Pięciu Braci Męczenników” oraz „List do króla Henryka II” (głosił ideę pojednania). To istotne dokumenty dla badaczy i historyków starających się lepiej zrozumieć historię Kościoła oraz chrześcijaństwo w średniowieczu.

Dzień św. Bruna w Polsce

Święty Bruno z Kwerfurtu czczony jest przez wyznawców Kościoła katolickiego, a święto liturgiczne biskupa obchodzone jest 12 lipca. Uroczystość ma rangę wspomnienia obowiązkowego. W tym dniu wierni proszą przede wszystkim o łaski umocnienia wiary.

Przeczytaj również:

Święty Walenty – biskup i patron nie tylko zakochanych. Dlaczego męczennik stał się orędownikiem miłości?

Święty Walenty znany jest w wielu krajach na całym świecie jako patron zakochanych. Biskup z Włoch sprzeciwił się rozkazom cesarza, ponieważ wierzył w moc prawdziwej miłości. 14 lutego to wspomnienie św. Walentego w Kościele katolickim, ale i Walentynki, czyli prawdopodobnie najromantyczniejszy dzień w roku.

Krótka modlitwy o wstawiennictwo do świętego Bruno

Wszechmogący i miłosierny Boże, święty Bruno, biskup i męczennik, przelał krew na naszych ziemiach, głosząc Ewangelię poganom, spraw za jego wstawiennictwem, byśmy wytrwali w wierze i stosowali do niej swe życie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Ikonografia chrześcijańska – św. Bruno

W ikonografii chrześcijańskiej święty Bruno najczęściej przedstawiany jest w stroju biskupa lub podczas podróży na osiołku, głosząc słowo boże. Artyści łączą duchownego również ze scenami śmierci męczeńskiej np. ścięcie głowy mieczem. Do głównych atrybutów świętego można zaliczyć:

• krzyż,
• księgę,
• pastorał,
• palmę męczęńską.

Sprawdź też:

Święty Cyprian – biskup Kartaginy, który stanął po stronie „upadłych”. Powiedział: „Nie może mieć Boga za ojca ten, kto Kościoła nie ma za matkę"

Święty Cyprian znany jest nie tylko jako jeden z najpopularniejszych świętych Kościoła Afryki Północnej, ale również jako wybitny pisarz wczesnego chrześcijaństwa. Duchowny objął funkcję biskupa Kartaginy, gdy miały miejsca okrutne prześladowania wyznawców Jezusa. Św. Cyprian zawzięcie bronił „upadłych”. Biskup troszczył się o ludzi, a w czasie epidemii niestrudzenie pomagał wszystkim, również poganom.