Święta Dymfna – patronka osób z dolegliwościami psychicznymi i umysłowymi. Jej wstawiennictwo uzdrawia i wzmacnia cierpiących

W tym artykule:

1. Krótki życiorys św. Dymfny
2. Czego i kogo patronką jest Święta Dymfna?
3. Jak i gdzie zginęła św. Dymfna?
4. Dzień świętej Dymfny
5. Relikwie Świętej Dymfny
6. Ikonografia chrześcijańska – św. Dymfna

Krótki życiorys św. Dymfny

O świętej Dymfie wiadomo tyle, co z legendy Piotra — kanonika z Cambrai. Przyszła święta urodziła się w Irlandii między VII a IX wiekiem i była córką pogańskiego króla o imieniu Damon. Dziewczynka podczas dorastania uwierzyła w Jezusa Chrystusa i potajemnie nawróciła się z pogaństwa na wiarę chrześcijańską. Deklaracją jej miłości do Boga było przyjęcie Chrztu Świętego.

Gdy matka Dymfy zmarła, ojciec chrześcijanki oszalał. Obłąkany, pragnął poślubić swoją córkę (przypominała jego żonę), co spotkało się ze sprzeciwem Dymfy. Gerebern – spowiednik i przyjaciel rodziny, namówił kobietę do natychmiastowej ucieczki przed nieprzewidywalnym opiekunem. Dymfa wyruszyła do Belgii, gdzie została pustelniczką.

Czego i kogo patronką jest Święta Dymfna?

Święta dziewica uważana jest za patronkę chorych na zaburzenia nerwowe i umysłowe. Do św. Dymfny wznoszą prośby o uzdrowienie chorzy na depresję. Podobno relikwie świętej leczą szaleństwo i epilepsję. Ponadto Dymfna jest patronką szpitali psychiatrycznych, a także:

• opętanych,
• lunatyków,
• terapeutów,
• uciekinierów,
• ofiar kazirodztwa i ofiar gwałtu,
• chorych na: bulimię, anoreksję, zaburzenia neurologiczne.

Jak i gdzie zginęła św. Dymfna?

Chrześcijanka zmarła śmiercią męczeńską w VII wieku w mieście Geel. Dymfa za radą spowiednika uciekła przed swoim ojcem aż do Antwerpi. Pogański król śledził córkę, a gdy natrafił na jej trop, jeszcze raz namawiał dziewczynę na ślub. Odmówiła, za co ojciec zabił ją mieczem. W tym dniu śmierć poniósł również duchowny – spowiednik. Podobno w chwili śmierci Dymfa miała 15 lat.

Dzień świętej Dymfny

Wspomnienie liturgiczne św. Dymfny obchodzone jest 15 maja w Kościele katolickim. Dzień świętej w szczególny sposób odprawiany jest w świątyniach irlandzkich i belgijskich.

Modlitwa do św. Dymfny – dziewicy i męczennicy

Święta Dymfno, męczennico czystości, patronko tych, którzy cierpią z powodu nerwowych i psychicznych dolegliwości, ukochane dziecko Jezusa i Maryi, módl się za mną do Nich i wyjednaj mi łaskę, o którą proszę.

Ojcze nasz...

Zdrowaś Maryjo...

Chwała Ojcu...

Święta Dymfno, dziewico i męczennico, módl się za nami. Amen

Modlitwa o wstawiennictwo do św. Dymfny

Zwracam się do ciebie, droga dziewico i męczennico, ufny w moc twojego wstawiennictwa u Boga i w twoją gotowość do wzięcia mojej sprawy w swoje ręce. Wysławiam i błogosławię Pana za danie nam ciebie za patrona nerwowo i psychicznie chorych. Mam wielką nadzieję, że poprzez twoje życzliwe wstawiennictwo przywróci mi On moją utraconą pogodę ducha i spokój umysłu. Niech przemówi On do mego serca i uspokoi mnie: "Pokój mój daję wam. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka".

Módl się za mnie, droga św. Dymfno, aby moje nerwowe i emocjonalne zaburzenia mogły się skończyć i żebym znowu mógł zaznać pogody ducha i osobistego pokoju. Amen.

Relikwie Świętej Dymfny

W miejscowości Geel, czyli w miejscu zamordowania świętej dziewicy wybudowano świątynie, w której złożono relikwie św. Dymfny. Do Kościoła Irlandii nieustannie przybywają pielgrzymi, bardzo często z osobami cierpiącymi na choroby umysłowe i nerwowe. Wierzący modlą się w kierunku złotego relikwiarza świętej.

Przeczytaj również:

Św. Łucja z Syrakuz – męczennica i patronka niewidomych. 13 grudnia to jej święto

Św. Łucja była piękną, pobożną kobietą i wyróżniała się wyjątkową mądrością, jak na swój młody wiek. Niewiasta ślubowała czystość jako wyraz oddania się Bogu i poświęciła życie wartościom religijnym. Modlitwy i śluby stanowiły dla chrześcijanki esencję życia. Gdy św. Łucja została zmuszona do pracy w jednym z domów publicznych, dokładnie wiedziała, co zrobić.

Ikonografia chrześcijańska – św. Dymfna

W ikonografii chrześcijańskiej Święta Dymfna przedstawiana jest jako piękna i młoda chrześcijanka. Kobieta w długiej sukni nierzadko ma na głowie chustę, a w ręku trzyma miecz, lilię lub księgę z koniczyną (symbolem Irlandii).

Na obrazach św. Dymfna przedstawiona jest w dwojaki sposób. Czasami siedzi i delikatnym spojrzeniem spogląda w stronę wiernych, a innym razem cierpi podczas swojej śmierci męczeńskiej (zaatakowana mieczem przez ojca).