Św. Ambroży z Mediolanu – arcybiskup uznany za Obrońcę Bożego Prawa. Co zrobiły pszczoły w jego ustach?

W tym artykule:

1. Kim był święty Ambroży?
2. Kogo i czego patronem jest św. Ambroży?
3. Skrócony życiorys Ambrożego z Mediolanu
4. Jak i gdzie zmarł św. Ambroży?
5. Dzień św. Ambrożego
6. Relikwie Ambrożego z Mediolanu
7. Ikonografia chrześcijańska – św. Ambroży

Kim był święty Ambroży?

Ambroży pochodził z rzymskiej, zamożnej, arystokratycznej rodziny i żył w IV wieku. Chłopiec szybko stracił ojca i wraz z matką oraz rodzeństwem zamieszkał w Rzymie, gdzie z sukcesem zakończył studium gramatyki, retoryki i prawa. Ambroży pracował jako urzędnik cesarski, a następnie został namiestnikiem prowincji Emilii i Ligurii w Mediolanie.

W dniu wyboru biskupa przemówił do tłumu, a w odpowiedzi usłyszał „Ambroży biskupem!”. Uznał słowa społeczeństwa za głos Boga i po dłuższych namysłach przyjął sakrament święceń. Troszczył się o Kościół, a także wszystkich wiernych. Ambroży nieustannie zgłębiał swoją wiedzę dotyczącą Pisma Świętego i dokumentów napisanych przez niewierzących, aby głosić Słowo Boże. Przez całe życie Ambroży tworzył dzieła teologiczne. Gdy został biskupem, to swój majątek oddał biednym oraz potrzebującym.

Święty z Mediolanu nazywany był Obrońcą Bożego Prawa. Głosił kazania w sposób przystępny dla każdego, ale i skuteczny. Biskup Ambroży sukcesywnie zjednywał sobie szacunek władzy państwowej. Duchowny sprzeciwiał się pogańskim poglądom i surowo potępiał arianizm – ideologię odrzucającą m.in. dogmat o Trójcy Świętej.

Dobra mowa jest jak plaster miodu — św. Ambroży z Mediolanu

Kogo i czego patronem jest św. Ambroży?

Św. Ambroży znany jest przede wszystkim jako patron pszczelarzy i miodu. Legenda głosi, że zaraz po urodzeniu rój pszczół osiadł na twarzy chłopca. Owady wchodziły i wychodziły mu z ust, nie robiąc przy tym żadnej krzywdy. Był to znak, że Ambroży zostanie wielkim człowiekiem lub genialnym mówcą. Do dziś dnia powtarza się, że: „święty Ambroży miodu dołoży”.
Święty arcybiskup jest również patronem Mediolanu i Bolonii (miasta w północnych Włoszech).

Zobacz też:

Święty Jan Ewangelista – ulubiony Apostoł Jezusa. Jest wzorem do naśladowania dla wszystkich wierzących

Święty Jan Ewangelista był jednym z najwierniejszych uczniów Jezusa Chrystusa. To on na Ostatniej Wieczerzy spoczywał na piersi Mistrza. Podczas swojego ewangelicznego życia stał się wzorem do naśladowania dla wszystkich wierzących, a jego Ewangelia przybliża boskość Jezusa Chrystusa jako Syna Boga. Jan Apostoł uważany jest za umiłowanego ucznia Zbawiciela i za promotora kultu Matki Bożej. Jako jedyny z dwunastu wytrwał pod krzyżem Syna Człowieczego.

Skrócony życiorys Ambrożego z Mediolanu

Warto zaznaczyć, że św. Ambroży podejmując najważniejsze decyzje w swoim życiu, kierował się Biblią.

• Ambroży z Mediolanu urodził się około 340 roku w Trewirze (obecne Niemcy).
• Ojciec chłopca był prefektem Galii.
• Ambroży miał dwoje rodzeństwa, z którymi przez całe życie utrzymywał bliskie relacje.
• Młodzieniec interesował się filozofią i literaturą klasyczną, a także osiągnął wykształcenie prawnicze. Sukcesywnie piął się po szczeblach urzędniczej kariery.
• W 374 roku został nieoczekiwanie wybrany na biskupa i przyjął chrzest święty.
• Na każdym kroku bp Ambroży sprzeciwiał się nauką pogańskim. Wpłynął na cesarza Teodozjusza Wielkiego, aby zakazał oddawania czci bożkom.
• Biskup Ambroży otrzymał funkcję doradcy cesarza.
• Przyszły święty wziął udział w synodzie w Akwilei i doprowadził do uznania chrześcijaństwa jako religii państwowej.

Jak i gdzie zmarł św. Ambroży?

Niewiele wiadomo na temat śmierci św. Ambrożego. Doktor Kościoła zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 roku w Mediolanie. Prawdopodobnie przedwczesna śmierć była spowodowana wyczerpaniem. Święty miał około 57 lat.

Dzień św. Ambrożego

Wspomnienie świętego Ambrożego w Kościele katolickim odbywa się 7 grudnia. W tym dniu ma miejsce wyjątkowe wydarzenie – Ogólnopolska Pielgrzymka Pszczelarzy na Jasną Górę i uroczysta Msza Święta. Dzień św. Ambrożego szczególnie obchodzony jest w Bazylice św. Ambrożego w Mediolanie

20 grudnia wspomnienie świętego odprawiane jest w kościołach prawosławnych.

Modlitwa do św. Ambrożego

O dobry Jezu, oto ja grzesznik, niepolegający na swoich zasługach, lecz ufając jedynie Twemu miłosierdziu i dobroci, z drżeniem i bojaźnią przystępuję do stołu Twojej Uczty Najświętszej. Albowiem moje serce i ciało, Tobie poświęcone, skalałem licznymi grzechami; nie strzegłem pilnie moich myśli i języka. Dlatego, Dobroci nieskończona i pełen potęgi Majestacie, z lękiem, ale i z ufnością uciekam się w moim ucisku do Ciebie, który jesteś źródłem litości, śpieszę do Ciebie, aby doznać uzdrowienia, i szukam Twojej opieki; a nie mogąc ostać się wobec sprawiedliwości Sędziego, wzdycham do miłosierdzia Zbawiciela. Tobie, Panie, odkrywam moje rany, przed Tobą mój wstyd wyznaję. Na widok licznych i wielkich moich grzechów ogarnia mnie trwoga, ale ufam Twojemu miłosierdziu, które nie ma granic. Wejrzyj więc na mnie z litością, Panie Jezu Chryste, Królu wieczności, który jesteś Bogiem i Człowiekiem, ukrzyżowanym dla człowieka. Wysłuchaj mnie, bo w Tobie pokładam nadzieję; zmiłuj się nade mną, pełnym win i nędzy, bo zdrój Twojej litości nigdy nie wysycha. Bądź pozdrowiona, Ofiaro zbawienia, zawieszona na drzewie krzyża dla mnie i wszystkich ludzi. Bądź pozdrowiona, o Krwi najcenniejsza, która spływasz z ran mojego ukrzyżowanego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, i obmywasz grzechy całego świata. Wspomnij, o Panie, na swoje stworzenie, które Krwią swoją odkupiłeś. Żałuję, żem zgrzeszył, i pragnę naprawić zło popełnione. Ojcze litościwy, oddal więc ode mnie wszystkie moje nieprawości i grzechy, abym cały oczyszczony mógł godnie spożywać Święte Świętych. Spraw swoją łaską, by ta Ofiara Twojego Ciała i Krwi, którą ja niegodny zamierzam przyjąć, wyjednała mi odpuszczenie grzechów. Niech ona mnie oczyści całkowicie z moich win i niechaj rozproszy wszystkie złe myśli; niech odrodzi we mnie dobre uczucia; niech mi pomoże spełniać uczynki miłe Tobie i niech się stanie dla mojej duszy bezpieczną obroną przeciw wrogim zasadzkom.

Przeczytaj także:

Święty Szarbel Makhluf – święty od uzdrowień i patron cierpiących. Pomaga czynić prawdziwe cuda

Święty Szarbel za życia nie był zbytnio towarzyski. 23 lata spędził w swojej pustelni z dala od społeczeństwa. Dopiero w dniu śmierci otoczyli go bracia, a później wierni z wielu zakątków świata. Pustelnik uczy pokory, posłuszeństwa, pobożności i świętego milczenia. Św. Szarbel jest szczególnie bliski chorym i cierpiącym, dla których modlitwa to najskuteczniejsza droga po uzdrowienie.

Relikwie Ambrożego z Mediolanu

Główne relikwie św. Ambrożego spoczywają w Bazylice św. Ambrożego w Mediolanie. Warto wiedzieć, że relikwie arcybiskupa Mediolanu znajdują się również w Polsce m.in. w:

• kościele pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Żabiej Woli,
• sanktuarium Matki Bożej Bujakowskiej,
• kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Kobiernicach,
• kościele pw. św. Augustyna w Czapurach,
• parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jeżowem.

Ikonografia chrześcijańska – św. Ambroży

W ikonografii chrześcijańskiej święty Ambroży z Mediolanu ukazywany jest w szatach pontyfikalnych lub w stroju biskupim z infułą oraz pastorałem. Charakterystycznym atrybutem świętego Ambrożego jest ul ze słomy, a także:

• księga,
• krzyż,
• ptasie pióro,
• model kościoła,
• bicz o trzech rzemieniach,
• napis: „Dobra mowa jest jak plaster miodu”.

W różnych dziełach sztuki arcybiskup nierzadko prezentowany jest w towarzyskie św. Augustyna, Grzegorza Wielkiego, św. Hieronima, czyli pozostałych Wielkich Ojców Kościoła.