Polscy święci inspirują do bliższego życia z Bogiem. Poznaj 12 osób wyniesionych na ołtarze

W tym artykule:

1. Święty Albert (Adam) Chmielowski – zakonnik (1845-1916)
2. Święty Andrzej Bobola – misjonarz (1591-1657)
3. Święta Faustyna Kowalska – zakonnica (1905-1938)
4. Święta Jadwiga Śląska – księżna (1174-1243)
5. Święty Jacek Odrowąż – zakonnik (1183-1257)
6. Święty Jan Kanty – kapłan (1390-1473)
7. Święty Jan Paweł II – papież (1920-2005)
8. Święty Kazimierz Jagiellończyk – królewicz (1458-1484)
9. Święta Kinga – księżna (1224-1292)
10. Święty Maksymilian Maria Kolbe – kapłan (1894-1941)
11. Święty Stanisław Kostka – zakonnik (1550-1568)
12. Święty Stanisław ze Szczepanowa – biskup (1030-1079)

Święty Albert (Adam) Chmielowski – zakonnik (1845-1916)

Święty Albert nazywany jest również Bratem Albertem albo też świętym Albertem Chmielowskim. To polski zakonnik franciszkański, którego życie stanowiło odzwierciedlenie bożego miłosierdzia i hojności. Brat Albert wszystko to, co miał, poświęcił biednym i potrzebującym. Święty podczas zakonnej służby prowadził skromne życie, a także całkowicie oddał się drugiemu człowiekowi, zapominając o własnym zdrowiu.

Adam Chmielowski jako patron bezdomnych oraz potrzebujących wsparcia, stał się wzorem oddania i miłości bliźniemu. Polski święty został beatyfikowany w 1983 roku, a kanonizowany w 1989 roku. Wspomnienie liturgiczne Brata Alberta przypada na 17 czerwca.

Święty Andrzej Bobola – misjonarz (1591-1657)

Święty Andrzej Bobola, apostoł na ziemiach wschodnich, znany był z niezłomnej wierności wobec Ewangelii nawet w obliczu okrutnych prześladowań. Jego życie oznaczało nieustanną walkę z zagrożeniami, które zawsze pokonywał, zdeterminowany głoszeniem nauk Jezusa Chrystusa. Św. Andrzej Bobola chrzcił, głosił słowo boże, udzielał sakramentów, nawracał, a później zmarł za wiarę podczas okropnych cierpień śmierci męczeńskiej.

Misjonarz stał się przede wszystkim wzorem świętości, patronem Polski i inspiracją w wytrwałości. Święty Andrzej Bobola wspominany jest w liturgii 16 maja. Podczas uroczystości wierni modlą się o miłość do Chrystusa i bliźniego oraz o niezachwianą wiarę.

Święta Faustyna Kowalska – zakonnica (1905-1938)

Maria Faustyna Kowalska nazywana jest również apostołką Bożego Miłosierdzia. To polska święta, której życie i nauki stanowią źródło inspiracji dla milionów wiernych na całym świecie. Św. Faustyna wyróżniała się mistycznymi doświadczeniami, które zapisywała w „Dzienniczku”. Zakonnica opisywała w nim spotkania z Bogiem, głęboką relacji między człowiekiem a Zbawicielem, poruszające słowa – świadczące nie tylko o sprawiedliwości, ale i miłosierdziu Boga.

Faustyna jest patronką na trudne czasy, nieustannie szerząc kult Bożego Miłosierdzia. Jej życie uczy modlitwy, ufności, służby, miłości i hojności. Święta zmarła w 1938 roku, a jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 5 października.

Święta Jadwiga Śląska – księżna (1174-1243)

Św. Jadwiga Śląska była żoną Henryka I Brodatego i księżną śląska w latach 1201 – 1238. Święta znana ze swej głębokiej wiary i ufności, stała się przykładem pobożności, pokory, a także hojności. Życie Jadwigi stanowiło świadectwo nieustannej modlitwy, miłości i oddania Bogu oraz bliźnim. Księżna chodziła boso i często w habicie mniszki, aby nie odróżniać się od biednego ludu i stała się inspiracją dla poszukujących głębszej relacji z Wszechmogącym.

Święta Jadwiga Śląska została uznana m.in. za patronkę śląska, pojednania i pokoju. To ona przypomina wiernym o miłosierdziu i modlitwie, jako o elementach codzienności, które mogą zmienić świat. Wspomnienie liturgiczne świętej obchodzone jest 15 lutego. Jadwiga Śląska uczy, jak czynić dobro i żyć miłością.

Święty Jacek Odrowąż – zakonnik (1183-1257)

Święty Jacek Odrowąż znany jest również jako: Apostoł Słowian, Apostoł Północy i Różańca, Światło ze Śląska. Zakonnik swoim życiem i działalnością misyjną dawał świadectwo wiary katolickiej. Misjonarz wiódł ascetyczne życie, zakładał zakony, głosił słowo boże w krajach skandynawskich, nawracał Litwinów i Prusaków. Jego trudy misyjne przyczyniły się do rozwoju Kościoła katolickiego w Europie.

Św. Jacek wyróżniał się wytrwałością i odwagą w szerzeniu wiary, dlatego jest często przywoływane jako przykład dla współczesnych misjonarzy, a także ewangelizatorów. Wspomnienie liturgiczne polskiego świętego obchodzone jest 17 sierpnia. Święty Jacek Odrowąż stał się symbolem głębokiej wiary, posłuszeństwa wobec Boga, umiłowania Maryi.

Święty Jan Kanty – kapłan (1390-1473)

Jan Kanty to polski kapłan, nauczyciel, a także święty, którego życie stanowiło przykład pokory, miłosierdzia, oddania Bogu i bliźniemu. Jan z Kęt był jednym z najwybitniejszych uczonych swojej epoki i zasłynął poświęcając swoje życie kształtowaniu studentów oraz zakonników. Uczony z wielką troską traktował biednych, prowadząc potrzebujących przyjaciół do swojej kaplicy i udzielając pomocy materialnej, a także duchowej.

Św. Jan Kanty stał się symbolem nauczyciela z powołania, inspirując gorliwą modlitwą, zapałem, hojnością i ponad wszystko chrześcijańskim życiem. Prezbiter powszechnie uważany jest za patrona nauczycieli, Polski i Litwy, a jego wspomnienie liturgiczne obchodzi się 23 grudnia, czyli w dniu jego śmierci. Polski święty wskazuje troskę o innych jako drogę do pełniejszego życia w zgodzie z nauką Chrystusa.

Święty Jan Paweł II – papież (1920-2005)

Karol Wojtyła to św. Jan Paweł II, czyli Polak, który został papieżem. Pontyfikat świętego trwał ponad 26 lat i był czasem gorliwej ewangelizacji, pokoju, pojednania między narodami i religiami. Jan Paweł II uznany został za najczęściej podróżującego papieża w historii, odwiedzając ponad 130 krajów, przemówił do milionów ludzi na całym świecie. Nauczanie papieża dotyczyło nie tylko spraw wiary, lecz także wymiaru społecznego, moralnego i politycznego.

Św. Jan Paweł II powszechnie uważany jest za patrona młodzieży, przypominając o pielęgnowaniu wiary i miłości do Boga, a także inspirując młodych ludzi do aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła. Wspomnienie liturgiczne świętego obchodzone jest 22 października.

Święty Kazimierz Jagiellończyk – królewicz (1458-1484)

Św. Kazimierz Jagiellończyk znany jest jako królewicz, wyróżniający się głęboką wiarą i oddaniem Bogu. Polski święty urodził się w 1458 roku i był synem króla Polski Kazimierza IV Jagiellończyka, a także Elżbiety Habsburżanki. Królewicz Kazimierz nigdy nie został koronowany na króla, ale jego działania wywarły trwały wpływ na historię Polski oraz całą Europę. Święty Kazimierz Jagiellończyk na każdym kroku udowadniał, że władza może być łączona z modlitwą, miłością, pokorą i służbą.

Syn króla nieustannie angażował się nie tylko w sprawy społeczne i państwowe, ale również dobroczynne np. pomagał ubogim, fundował szpitale. Św. Kazimierz został uznany za patrona Polski i Litwy, symbolizując ideały chrześcijańskiego władcy. Wspomnienie liturgiczne świętego obchodzone jest 4 marca w Kościele katolickim. To dzień, który przypomina, że wielkość człowieka nie tkwi w tytułach, czy też bogactwach, lecz w hojności serca i oddaniu Bogu oraz bliźnim.

Sprawdź również:

Święty Wojciech – główny patron Polski. Poznaj życie pierwszego męczennika i świętego słowiańskiego

Święty Wojciech nie był Polakiem, pochodził z Czech. Jednak za sprawą ogromnych zasług w kształtowaniu losów naszego kraju, został głównym patronem Polski. Uczy męstwa, odwagi, pokory i bezgranicznego zaufania Panu Bogu. Miał zamiar nawracać pogańskich Prusów. Jak skończyła się jego misja? Poznaj męczeństwo Wojciecha z książęcego rodu Sławnikowiców.

Święta Kinga – księżna (1224-1292)

Księżna święta Kinga uznana została za wzór cnót chrześcijańskich, miłości i oddania Bogu, a także drugiemu człowiekowi. Urodzona jako córka króla Węgier była jedną z najbardziej szanowanych postaci swojej epoki. Kinga po ślubie z Bolesławem Wstydliwym (księciem krakowskim) poświęciła całe swoje życie służbie Bogu i potrzebującym. Święta zasłynęła z wielkiej wrażliwości na ludzką biedę i cierpienie, co skłaniało ją do organizowania licznych działań charytatywnych, zakładania szpitali i klasztorów, a także do karmienia biednych w trudnych czasach głodu.

Św. Kinga za życia opiekowała się kobietami i sierotami. Polska księżna żyła w nieustającej modlitwie, czynnie angażowała się w sprawy sądowe i wspomagała swojego męża w podejmowaniu najważniejszych decyzji dotyczących kraju. Po śmierci władcy, św. Kinga wstąpiła do zakonu. Zakonnica uznana została za patronkę Królestwa Polskiego i Litwy, ubogich, górników solnych. Wspomnienie liturgiczne św. Kingi obchodzone jest 24 lipca. Kościelna uroczystość przypomina o otwartości na potrzeby innych.

Święty Maksymilian Maria Kolbe – kapłan (1894-1941)

Święty Maksymilian Maria Kolbe (kapłan), którego życie i śmierć to prawdziwe świadectwo wiary oraz miłości. Święty ze Zduńskiej Woli wstąpił do zakonu franciszkanów, aby poświęcić się służbie Bogu i ludziom. Zakonnik: założył Rycerstwo Niepokalanej, stworzył „Rycerza Niepokalanej”, został inicjatorem Niepokalanowa, pełnił działalność charytatywną podczas II wojny światowej, prowadził misję w Japonii, gdzie również założył klasztor w Nagasaki. Maksymilian Maria Kolbe znany jest przede wszystkim z heroicznej postawy w obozie koncentracyjnym Auschwitz, gdzie dobrowolnie zastąpił jednego z więźniów, skazanego na śmierć głodową.

Polski święty jest patronem np. więźniów i honorowych dawców krwi, a jego wspomnienie liturgiczne obchodzi się 14 sierpnia. To dzień, który stał się symbolem poświęcenia w imię miłości. Maksymilian Maria Kolbe nawet w nieludzkich warunkach nie zapomniał o Bogu ukrytym w drugim człowieku.

Święty Stanisław Kostka – zakonnik (1550-1568)

Św. Stanisław Kostka znany jest jako pobożny chrześcijanin, który sprzeciwił się ojcu, aby wypełnić swoje powołanie i wstąpić do zakonu Towarzystwa Jezusowego. Święty od małego odznaczał się głęboką wiarą, a także oddaniem Bogu. Jego chrześcijańskie życie stało się źródłem inspiracji dla młodzieży na całym świecie. Zakonnik udowodnił, że nawet w młodym wieku można osiągnąć szczyty duchowieństwa, pokonując drogę do świętości.

Święty Stanisław Kostka zaufał opatrzności bożej i stał się patronem dzieci, młodzieży i studentów. Wspomnienie liturgiczne świętego z Rostkowa obchodzone jest 13 listopada. Zakonnik uczy, że wiek nie stanowi przeszkody dla głębokiej relacji z Bogiem, a młodość może być czasem intensywnego wzrostu duchowego i oddania się Bożej woli.

Święty Stanisław ze Szczepanowa – biskup (1030-1079)

Święty Stanisław ze Szczepanowa był nie tylko biskupem Krakowa, ale i męczennikiem. Duchowny stał się symbolem prawdy i moralności chrześcijańskiej oraz także realnym przykładem poświęcenia dla wiary. Św. Stanisław odważył się wystąpić przeciwko królowi Bolesławowi II Szczodremu, potępiając jego nadużycia i niemoralne zachowania, za co otrzymał najwyższą karę (śmierć).

Stanisław ze Szczepanowa jest patronem Polski i biskupów, a jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim wierni obchodzą 11 kwietnia. Męczennik stał się świętym przykładem niezłomnej wierności Bogu i przypomina, że czasem należy stawić czoło niesprawiedliwości i walczyć o to, co słuszne, nawet jeśli wiąże się to z wielkimi osobistymi poświęceniami.

Przeczytaj także:

Święci Kościoła katolickiego, o których słuch nie zaginął. Czy każdy może zostać „wyniesionym na ołtarze”?

Święci Kościoła katolickiego stanowią niezwykłe źródło inspiracji i duchowej siły dla wiernych z całego świata. Proces kanonizacji nie należy do najłatwiejszych, ale jest idealnym przykładem na to, że każdy może zasłużyć na miano świętego. „Wyniesieni na ołtarze" cieszą się czcią, a w miejscu spoczynku ich relikwii nieustanie gromadzą się wierni.