Ministrant – członek służby liturgicznej. Nie tylko asystuje kapłanowi

W tym artykule:

1. Kim jest ministrant?
2. Główne obowiązki służby liturgicznej
3. Strój liturgiczny ministranta
4. Czy każdy może zostać ministrantem?

Kim jest ministrant?

Słowo „ministrant” pochodzi z łacińskiego „ministrare”, co oznacza posługiwać lub pomagać. To funkcja, która najczęściej charakteryzuje młodego chłopaka, wspierającego kapłanów w przebiegu nabożeństw, uroczystości katolickich i innych obrzędów kościelnych. Ministranci tworzą niezawodną służbę liturgiczną, której celem jest usprawnienie, a jednocześnie podkreślenie ważności danego wydarzenia w życiu Kościoła.

Ministranci wspierają duchownych poprzez np.: noszenie rekwizytów liturgicznych, asystowanie przy ołtarzu, czytanie tekstów liturgicznych, pomoc w organizacji różnorodnych działań kościelnych. Funkcja ministranta jest istotna nie tylko dla samej liturgii, ale również dla formacji duchowej i religijnej młodych osób. Dzięki zaangażowaniu w służbę kościelną, ministranci uczą szacunku do wiary, a także rozwijają więzi z Kościołem.

Sprawdź też:

Alojzy Gonzaga – jeden z najmłodszych świętych. Sprzeciwił się ojcu, aby ruszyć za głosem powołania

Alojzy Gonzaga to święty Kościoła katolickiego, którego krótkie życie okazało się przepełnione miłością do Boga i drugiego człowieka. Ojciec młodzieńca pragnął, aby syn zrobił karierę na królewskim dworze lub stał się znany z rycerskich czynów. Jednak Alojzy od dziecka żył jak święty, stając się wzorem dla młodzieży w pielęgnowaniu cnót chrześcijańskich.

Główne obowiązki służby liturgicznej

Ministrant pełni rolę asystenta kapłana i pomaga w sprawowaniu liturgii. Obowiązki pomocnika mogą różnić się w zależności od rodzaju wydarzenia, tradycji i zwyczajów w parafii, czy też określonego celu. Do głównych zadań ministranta można zaliczyć:

• Asystowanie kapłanowi – towarzyszy duchownemu podczas nabożeństw, wspierając w różnych czynnościach liturgicznych.
• Noszenie rekwizytów – pomaga w noszeniu rekwizytów, takich jak np. kielich, patena, kropidło, czy ampułki z wodą święconą.
• Asystowanie przy ołtarzu – wspiera duchownych przy ołtarzu, pomagając w przygotowaniu darów, przekazywaniu księgi mszalnej, podawaniu komunii świętej.
• Czytanie tekstów liturgicznych – w niektórych parafiach czyta teksty liturgiczne (np. modlitwa wiernych, czytania biblijne, ogłoszenia kościelne).
• Zapalanie świec – odpowiada za zapalanie i gaszenie świec przed oraz po nabożeństwie.
• Pomoc w przygotowaniach – pomaga w przygotowaniu ołtarza i sakramentów.
• Zbieranie ofiary – z koszykiem w ręku stoi przy drzwiach kościoła, dając możliwość wiernym, wsparcia wielu inicjatyw chrześcijańskich.

Strój liturgiczny ministranta

Strój ministranta musi być dostosowany do liturgicznych przepisów i lokalnych tradycji kościelnych. Niezwykle istotny jest fakt, że nie można służyć do mszy w zwyczajnym stroju (świeckim). Oto typowe elementy stroju najmłodszej służby kościelnej:

• Alba/komża – dłuższa, biała szata, która może wyróżniać się haftami, czy też innymi zdobieniami. Symbolizuje czystość, a także przygotowanie do służby przy ołtarzu.
• Sukienka (sutanela) – w niektórych tradycjach ministranci noszą sukienki, które mają odmienne kolory, zależnie od okresu liturgicznego.
• Pelerynka – kołnierz zakładany wokół szyi, również w odcieniu dostosowanym do konkretnej liturgii.

Czasem ministranci noszą różańce, kropidła, inne rekwizyty liturgiczne.

Czy każdy może zostać ministrantem?

Wielu chłopców może zostać ministrantami. Jednak z powodu młodego wieku kandydatów, zawsze ostateczną decyzję podejmują rodzice.

Ministrant powinien żyć w wierze katolickiej tzw. być ochrzczonym, przyjąć sakrament Komunii Świętej. Poza tym liczy się zaangażowanie. Niezwykle ważne są zainteresowania służbą liturgiczną, a także gotowość do aktywnego uczestnictwa w życiu parafialnym.

W niektórych diecezjach mogą istnieć dodatkowe wymogi lub procedury rekrutacyjne dla przyszłych ministrantów, ale zasadniczo służba liturgiczna to propozycja dla młodych spełniających podstawowe kryteria i wyrażających pragnienie posługi w Kościele katolickim.

Przeczytaj również:

Kościelny – powołanie czy zawód? Funkcja blisko kościoła, duchownych i wiernych

Kościelny to niepozorna, ale niezwykle istotna postać w murach świątyni. Najczęściej jako pierwszy pojawia się w kościele i ostatni zamyka drzwi. To zawód, w którym liczy się świadectwo wiary, organizacja, komunikatywność i otwartość na potrzeby wspólnoty. Kościelny nazywany jest „strażnikiem kościoła”, jednocześnie pełniąc rolę przyjaciela wiernych oraz duchownych.