Zamienniki białego cukru
Cukier jest w keczupie, sosach, a nawet szynce. Nic dziwnego, że jemy go za dużo. Może zatem warto przynajmniej w deserach zastąpić go zamiennikiem?
- Naj
1. Miód – ma właściwości antybakteryjne, bakteriostatyczne, przeciwzapalne, odnawiające i oczyszczające. Jest niezwykłym wytworem natury: człowiek teoretycznie mógłby przez długi czas żywić się tylko miodem i jego organizm otrzymywałby większość składników, jakich potrzebuje. Miód jest jednak wysokokaloryczny. Dziennie nie powinno się go spożywać więcej niż jedną łyżkę. Możemy dodawać go do herbaty lub ciast.
[adsense]
2. Syrop klonowy – wyprodukowany z soku pobranego z pnia klonu. Ma słodkawy, mdławy smak. Zawiera wapń, magnez, fosfor, żelazo i cynk, witaminy z grupy B, kwas foliowy, niacynę. Jest nieco mniej kaloryczny niż miód. Można go używać do deserow, naleśników, dodawać do herbaty. W Kanadzie i USA, gdzie jest bardzo popularny, używa się go głownie do naleśników. Syrop klonowy jest dość drogi: 250 ml kosztuje ok. 20-30 zł.
3. Słody – skiełkowane ziarna zbóż, wykorzystywane głownie w przemyśle piwowarskim. Dostępne są słody jęczmienne, ryżowe, orkiszowe, kukurydziane, kamutowe (z odmiany pszenicy). Oprócz węglowodanów prostych (ich nadmiar powoduje otyłość), zawierają witaminy z grupy B, beta-karoten. Są więc zdrowsze niż zwykły cukier, ale nie można spożywać ich zbyt dużo, bo jak wszystkie słodkie produkty są kaloryczne. 500 g słodu jęczmiennego kosztuje 13–15 zł, kukurydzianego – ok. 13 zł, orkiszowego – ok. 20 zł, zaś ryżowego – ok. 14 zł.
4. Karob – sprowadza się go z krajów śródziemnomorskich. To starte strąki drzewa chlebowca świętojańskiego. Używa się go m.in. jako substytutu kakao i czekolady, np. do ciast, deserów. Ma jednak o wiele mniej tłuszczu: w 100 g – 0,2 g, (kakao – 23,7 g). Jest bogaty w magnez, wapń, fosfor i potas. Zawiera dużo błonnika, a także węglowodanów; 150 g kosztuje ok. 5–8 zł.
5. Stewia – roślina występująca w Środkowej i Południowej Ameryce. Do słodzenia używa się stewii rebaudiany (nazwa łac.), która ma bardzo wysoką zawartość związków słodzących. Obniża ciśnienie krwi, wykazuje właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne. Jest bardzo popularna w Japonii i innych krajach Dalekiego Wschodu. Od grudnia 2008 r. dopuszczono ją do sprzedaży w USA. Unia Europejska stara się wprowadzić ją na swój rynek. Ten proces trwa, zatem obecnie stewia nie jest dopuszczona do obrotu na naszym rynku spożywczym. W Polsce możemy ją kupić oficjalnie tylko jako… kosmetyk do pielęgnacji jamy ustnej. Sadzonki kosztują kilkanaście złotych. Można je kupić w sklepach internetowych (www.natura24.pl; www.sklepdietetyczny. pl; www.sklep.biovitus.pl). 250 ml soku kosztuje ok. 30–40 zł, 50 g proszku – ok. 40–50 zł.
6. Inulina – naturalny węglowodan, występuje w korzeniach lub bulwach niektórych roślin. W Polsce możemy kupić inulinę uzyskaną z cykorii. Jest ok. 10 razy mniej słodka niż biały cukier, bardziej łagodna. To prebiotyk, który chroni jelita przed infekcjami, rakiem i zapaleniem jelita grubego, obniża też współczynnik ph jelit. W niektórych krajach Unii Europejskiej uważa się, że nie należy spożywać więcej niż 20 g inuliny, ponieważ ma lekkie działanie przeczyszczające. Dostępna w formie proszku. 300 g inuliny kosztuje ok. 25 zł.
7. Słodziki – polecane głownie dla osób z cukrzycą oraz nadwagą. Nie każdy słodzik jest jednak zdrowy, a nawet z tymi, które są bezpieczne, nie wolno przesadzać i spożywać więcej niż trzy łyżeczki dziennie, głownie ze względu na lekko przeczyszczające działanie. Część słodzików traci walory słodzące w wysokich temperaturach. Poza tym mają metaliczny posmak i nie wszyscy je lubią. Badania wykazały, że osoby które się odchudzają i korzystają ze słodzików oraz produktów typu „light” spożywają ich więcej, co sprawia że kaloryczność ich posiłków wciąż jest wysoka. Najbardziej polecane słodziki to ksylitol (E-967), 250 g kosztuje ok. 20 zł oraz sorbitol (E-420), 250 g kosztuje ok. 15 zł.