Judaszowiec chiński: jak go uprawiać i pielęgnować?

Cechą rozpoznawczą judaszowca są intensywnie pachnące, różowofioletowe kwiaty, obrastające całe drzewo. To zdecydowanie jedno z najpiękniejszych, choć jednocześnie najrzadszych drzewek ozdobnych, na jakie możemy natrafić podczas naszej przygody z ogrodnictwem.

Judaszowiec chiński – pochodzenie i sylwetka

Judaszowiec chiński, czyli cercis chinensis, to jedna z odmian rośliny, która swą nazwę zawdzięcza Judaszowi Iskariocie – jeśli wierzyć podaniom, apostoł właśnie na takim drzewie się powiesił. To gatunek, który wciąż rzadko pojawia się w polskich ogrodach czy domach. Naturalnie rośnie w Azji, a także w ciepłych miejscach Europy. Tam też zdarza mu się dorastać do 10 metrów. W naszych warunkach klimatycznych nie przekroczy raczej 3 metrów wysokości.

Judaszowiec chiński charakteryzuje się różowofioletowymi kwiatami, które są zebrane w pęczki. Wyrastają one zarówno z gałęzi, jak i pnia. Drzewo to posiada zielone liście kształtem przypominające serce, które zrzuca na zimę. Rosną one skrętolegle, a na jesieni odbarwiają się, zmieniając swój kolor na żółty. To wspaniałe drzewo, dzięki rozłożystej sylwetce i bujnemu ukwieceniu, widać z daleka. Judaszowiec chiński jest rośliną wolnorosnącą.

Judaszowiec chiński – uprawa i pielęgnacja

Uprawa judaszowca chińskiego nie jest bardzo wymagająca, choć trzeba poświęcić roślinie nieco uwagi. Przede wszystkim, dla odpowiedniego rozwoju, należy zapewnić drzewu jasne, słoneczne stanowisko. Miejsce, w którym się je sadzi, musi być przede wszystkim osłonięte od wiatru, ponieważ ten może roślinie mocno zaszkodzić. Judaszowiec chiński źle reaguje na gwałtowne spadki temperatury, nie może stać w cieniu ani doświadczać przeciągu. Gleba judaszowca powinna być żyzna, przepuszczalna i mieć odczyn zasadowy. Jeśli nie pada, warto regularnie podlewać drzewko.

Pielęgnacja judaszowca zakłada także jego nawożenie. Jako roślina kwitnąca, potrzebuje nawozu w regularnych dawkach, więc nie zaszkodzi dostarczyć jej kompostu na wiosnę lub jesienią. Warto mieć na względzie to, że im więcej roślina utworzy kwiatów, tym więcej będzie potrzebowała nawozu. Na jesieni dobrze jest okryć nim korzenie drzewa, by nie przemarzły w chłodniejsze dni. Dodatkową ochronę zapewni im warstwa utworzona z siatki i liści lub słomy.

Przycinanie judaszowca nie jest konieczne. Należy ograniczyć się do usuwania chorych, uschniętych, bądź też przemarzniętych gałązek. Jako że roślina niezbyt dobrze radzi sobie przy niskich temperaturach, wymaga odpowiedniej ochrony w ziemie. Drzewo należy otulić słomą lub zimową agrowłókniną. Jeśli zapowiadają się bardzo niskie temperatury, trzeba regularnie dokładać kolejne warstwy osłony, na przykład z falistego papieru.

Judaszowiec chiński – sadzenie

Uprawę judaszowca można rozpocząć od zasadzenia sadzonki lub wysiania nasion tej rośliny. Należy mieć na względzie to, że judaszowiec chiński bardzo nie lubi przesadzania, dlatego lepiej tego po prostu nie próbować. Sadzonki należy umieszczać w ziemi w okresie od października do lutego. Pod drzewko trzeba wykopać dołek tej samej wielkości, co doniczka, w której znajdowała się dotąd sadzonka. Na samym dnie powinno się umieścić nawóz organiczny, a następnie warstwę ziemi. Konieczne jest także zamocowanie palika i przywiązanie do niego sadzonki. Glebę należy mocno docisnąć dookoła rośliny, a wokół niej ułożyć ściółkę.

Judaszowiec chiński a kanadyjski

Od judaszowca chińskiego znacznie popularniejszy okazuje się judaszowiec kanadyjski (najpopularniejsza odmiana judaszowca chińskiego to avondale). Jest on nieco łatwiejszy w uprawie, gdyż nie ma tak wygórowanych wymagań odnośnie stanowiska. W uprawie ogrodowej zwykle rośnie też niższy i mniej rozłożysty od wersji chińskiej. Nie wymaga także tak częstego podlewania.

Judaszowiec chiński – cena

Za sadzonkę judaszowca chińskiego przyjdzie nam zapłacić około 60 złotych (jeśli wybierzemy taką do 120 centymetrów wysokości). Z kolei nasiona tej rośliny sprzedawane są w paczkach po 10-15 nasion, w przedziale cenowym od 2 do 5 złotych.