Paulina Młynarska o Romanie Polańskim: "to dla sprawców zachęta i rękojmia bezkarności"
Paulina Młynarska kolejny raz postanowiła poruszyć w mediach społecznościowych sprawę Romana Polańskiego. Przy tej okazji odniosła się również do kwestii molestowania przez księży oraz sprawiedliwości, a raczej jej braku w karaniu takich przestępstw. Co o Romanie Polańskim Paulina Młynarska napisała na swoim Instagramie?
![Rzuciła korporację, by założyć własną firmę odzieżową: "Na co dzień mierzę się z wyzwaniami, których nie uwzględniałam" [PODCAST]](https://images.immediate.co.uk/production/volatile/sites/58/2024/09/unnamed-file-c84e7bd.jpg?quality=90&webp=true&resize=600,400 "Rzuciła korporację, by założyć własną firmę odzieżową: \"Na co dzień mierzę się z wyzwaniami, których nie uwzględniałam\" [PODCAST]")
Paulina Młynarska o sprawie Romana Polańskiego:
Dziennikarka, Paulina Młynarska bardzo dziwi się, że jury największych filmowych konkursów rozgranicza karierę i osiągnięcia zawodowe Romana Polańskiego z jego życiem prywatnym. Dla niektórych niedopuszczalnym jest, że człowiek oskarżony o gwałt jest w tak uroczysty sposób witany na czerwonych dywanach. Biorąc pod uwagę rozgłos względem czynów popełnionych przez Romana Polańskiego, a przy tym nominację do nagród, które przez lata otrzymuje - dla wielu w tym dla Pauliny Młynarskiej jest to jawne przyzwolenie na bezkarność oprawców.
Czytaj też: Protest studentów filmówki przeciwko Romanowi Polańskiemu: co się wydarzyło?
Paulina Młynarska o sprawie Romana Polańskiego:
Obrońcom sprawy Romana Polańskiego, którzy jednocześnie zapalczywie atakują bezkarność księży pedofilów pragnę przypomnieć, że ten Wasz ukochany teatr, ten tak dla Was istotny film, wywodzą się z misteriów sakralnych. Przez tysiące lat, ludzie nie znali innego teatrum, niż to z jakim mieli do czynienia stając wobec sacrum. W wielu miejscach na świecie, prości ludzie nadal nie znają innego (poza telewizją) teatru, niż ten w jakim uczestniczą podczas wizyt w świątyni. Skłaniający do refleksji moralnej reżyser, czasem szaman, mistrz ceremonii, przewodnik duchowy, czy autor religijnego kazania, to dla podświadomości zbiorowej zawsze jedna i ta sama figura. Ktoś, w kim pokłada się wyższe zaufanie. To sakralny rodowód teatru (a więc i kina) jest w naszej najgłębszej, współdzielonej nieświadomości źródłem bardzo wysokiego (moim zdaniem niezasłużenie) statusu społecznego jej reprezentantów i reprezentantek. Aż mi głupio, że tęgie i znacznie lepiej ode mnie wykształcone głowy, mają zbiorowo tak ogromny problem z pojęciem faktu, że nierozliczony wobec prawa, a obsypywany honorami i podejmowany czerwonym dywanem reżyser, czy biskup -pedofil, kroczący w purpurze pod baldachimem po marmurowych schodach, to dla ofiar jedna i ta sama osoba. Zaś dla sprawców zachęta i rękojmia bezkarności. Zadziwia także, jak bardzo owych obrońców i obrończynie nie martwi ile informacji na temat własnej krainy cienia upubliczniają. No, ale to już ich problem. Dziękuję za uwagę.