Żółw czerwonolicy - prehistoryczny pupil

Żółw czerwonolicy z jakim najczęściej spotykamy się w domowych hodowlach to podgatunek amerykańskiego żółwia ozdobnego. Naturalnie żyje on w środkowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, ale obecnie można go spotkać prawie na całym świecie, gdyż są nim zasiedlane sztucznie oczka wodne czy sadzawki. Żółw ten jest wbrew pozorom bardzo odporny i może przetrwać nawet surowe zimy.
Żółw czerwonolicy ma długość pancerza około 12-28 cm, kolor waha się od oliwkowo-zielonej do bardzo ciemnej, niemal czarnej u najstarszych osobników. Po bokach głowy gady te maja charakterystyczne czerwone paski, stąd ich nazwa – czerwonolicy. Żółwie te są gatunkiem lądowo-wodnym i naturalnie żyją w zbiornikach ze stojącą, płytką wodą.
Żółwia czerwonolicego w warunkach domowych hodujemy w terrarium. Powinno mieć ono długość min. 5 długości żółwia i szerokość – min. 3 długości żółwia. Składa się ono z części wodnej i lądowej. Można zalać terrarium woda i utworzyć w niej wyspę na którą gad będzie mógł swobodnie wyjść. Zwierzak powinien mieć też zapewnione ciepło z żarówki grzewczej. Latem warto zapewnić mu kąpiele słoneczne.
Żółwie czerwonolice to drapieżniki. Naturalnie żywią się larwami, mięczakami, malymi rybkami i padliną oraz roślinnością. W warunkach domowy żółwia karmimy rybami oraz warzywami w stosunku 1:1. Młode osobniki wymagają karmienia codziennie, starsze 2-3 razy w tygodniu. Nie należy karmić żółwia na każde jego żądanie, bo one też mogą cierpieć na otyłość. Niedopuszczalne jest podawanie im przetworzonych mięs czy wędlin.
Żółwie to pupile dla ich miłośników. Nie są zbyt interaktywne i raczej się nie oswajają. Jednak obserwowanie ich sposobu życia przypominającego prehistoryczne stwory.