Mowa ciała: 9 zachowań, które nas zdradzają, a my nie zdajemy sobie z tego sprawy

Najbardziej szczera część ciała

Fragment książki "Mowa ciała" autorstwa Joe Navarro - agenta specjalnego FBI, który latami doskonalił się w odczytywaniu ludzkich gestów i mimiki, dzięki czemu ujął wielu przestępców, a teraz skutecznie doradza prawnikom, bankierom i negocjatorom.

Odczytując mowę ciała, większość ludzi rozpoczyna obserwację od góry (czyli od głowy rozmówcy), podążając wzrokiem w dół, mimo że twarz stanowi tę część fizjonomii, która jest najczęściej wykorzystywana do blefowania i skrywania prawdziwych odczuć. Ja postępuję odwrotnie. Przeprowadziwszy tysiące przesłuchań dla FBI, nauczyłem się najpierw skupiać uwagę na stopach i nogach podejrzanego, a potem kierować w górę, aż do twarzy. Jeśli chodzi o szczerość, prawdomówność maleje, poczynając od stóp, a kończąc na głowie.
Gdy się nad tym trochę zastanowimy, to odkryjemy poważne przyczyny zwodniczej natury naszych min. Kłamiemy twarzami, gdyż uczymy się tego od wczesnego dzieciństwa. „Nie rób takiej miny”, strofują rodzice, kiedy dziecko szczerze reaguje na stawiany przed nim talerz z jedzeniem. „Staraj się przynajmniej wyglądać na zadowolonego, gdy wpadają tu twoi kuzyni”, instruują, ucząc wymuszonego, sztucznego uśmiechu. Rodzice – i społeczeństwo jako takie – zasadniczo nauczają skrywania prawdziwych odczuć i oszukiwania twarzą na rzecz spełnienia wymogów towarzyskich. Nic zatem dziwnego, że na ogół nabieramy w tym niezłej wprawy; bywa, że ktoś przybiera szczęśliwą minę na rodzinnym spotkaniu, udając uwielbienie dla swoich krewnych, podczas gdy faktycznie obmyśla tylko, jak by się ich prędzej pozbyć z domu. Warto nad tym pomyśleć. Gdybyśmy nie potrafili kontrolować wyrazu oblicza, to czy zwrot „pokerowa twarz” miałby wtedy jakikolwiek sens? Umiemy przybierać tzw. oficjalną minę, ale tylko nieliczni z nas zwracają uwagę na własne nogi i stopy, nie wspominając już o dolnych kończynach innych ludzi. Nerwowość, zestresowanie, lęk, niepokój, wyrachowanie, znudzenie, zniecierpliwienie, szczęście, radość, uraza, nieśmiałość, wstydliwość, upokorzenie, niezręczność, pewność siebie, służalczość, przygnębienie, otępienie, wesołość, zmysłowość oraz złość – wszystkie te uczucia mogą się przejawiać w pozycji stóp i nóg. Znaczące zetknięcie się nóg kochanków, skierowane do wewnątrz czubki stóp nieśmiałego chłopca podczas spotkania z obcymi ludźmi, bojowa postawa, nerwowe przechadzanie się ojca oczekującego narodzin dziecka – oto sygnały stanów emocjonalnych i łatwo to zaobserwować na żywo.

Jeśli chcesz rozszyfrować osoby ze swojego otoczenia i właściwie zinterpretować ich zachowanie, przypatrz się ich stopom i nogom, przekazują one bowiem naprawdę intrygujące i szczere informacje. Kończyny dolne należy postrzegać jako ważną część ciała w trakcie gromadzenia niewerbalnych danych na temat jakiegoś człowieka.

W galerii wybrałyśmy kilka gestów, które nas zdradzają, a my nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.

Premiera książki "Mowa ciała" już 13 listopada 2019 r.

1 z 9

Krzyżowanie nóg

Krzyżowanie nóg to szczególnie precyzyjny wskaźnik zadowolenia z czyjejś obecności; nie robimy tego, czując się niezręcznie. Poza tym krzyżujemy nogi w obecności innych, gdy jesteśmy pewni siebie – a pewność siebie to składowa dobrego samopoczucia.

Kiedy dwoje ludzi rozmawia ze sobą i oboje mają skrzyżowane nogi, świadczy to o tym, że czują się dobrze i swobodnie w swoim towarzystwie.

2 z 9

Nagłe poruszanie lub znieruchomienie stopy

Poruszanie i nieznaczne potrząsanie nogami jest zachowaniem normalnym; niektórzy robią to nieustannie, inni prawie nigdy. Nie oznacza to kłamstwa, jako że zarówno ludziom prawdomównym, jak i nieszczerym zdarza się huśtać i machać nogami. Kluczowym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest to, kiedy dochodzi do zmiany takiego zachowania.

Kiedy stopa niespodziewanie zaczyna poruszać się gwałtownie, stanowi to zazwyczaj jasną oznakę odczuwanego dyskomfortu. Widujemy taką reakcję u osób przesłuchiwanych lub wypytywanych po zadaniu im pytania, które im się nie podoba.

3 z 9

Krzyżowanie rąk

W miejscach publicznych wielu ludzi swobodnie krzyżuje ręce, czekając na coś lub słuchając rozmówcy. W domu rzadko siedzimy w takiej pozie, chyba że coś nas niepokoi, na przykład podczas oczekiwania na opóźniony transport. Krzyżowanie rąk i mocne zaciskanie dłoni na przeciwległych ramionach to z pewnością oznaka dyskomfortu psychicznego.

4 z 9

Ręce na biodrach

Postawa z rękami na biodrach to wyrazisty akt dominacji terytorialnej wykorzystywany do narzucania dominacji i zaznaczania, że oto „pojawił się problem”.

5 z 9

Chowanie kciuków do kieszeni

Kciuki w kieszeniach są widoczną oznaką niepewności albo skrępowania, wobec czego należy unikać przybierania takiej pozy.

6 z 9

Chowanie głowy

Ramiona unoszące się w stronę uszu tworzą efekt żółwia. Sygnalizuje to słabość, niepewność i negatywne emocje. Tak zachowują się sportowcy, którzy schodzą do szatni po przegranych zawodach.

7 z 9

Rozsiadanie się na krześle

Swobodne rozsiadanie się na krześle to zawłaszczanie terytorium. Takie zachowanie uchodzi we własnym domu, lecz nie w pracy, a zwłaszcza podczas rozmowy kwalifikacyjnej.

8 z 9

Obgryzanie paznokci

Obgryzanie paznokci powszechnie uznajemy za oznakę lękliwości lub nerwowości.

9 z 9

Bawienie się naszyjnikiem

Dotykanie naszyjnika i bawienie się nim łumi chwilowo poczucie braku bezpieczeństwa, dyskomfort emocjonalny, lęk lub niepokój.