Cztery w tonacji

„Moje obrazy z otwartym obszarem, z wystającymi elementami, z horyzontalnymi i pionowymi liniami poza obrazem, lub zmieniające się w ruchu wymiary i powierzchnie, były i są zawsze związane z przestrzenią, a barwa, proporcje, rytmy, ciągi uświadamiają jaki jest ogromny związek między Sztuką Obiektu, a Sztuką Dźwięku. Obie te sztuki były i są konstrukcyjnie tak samo budowane i co ciekawsze w każdej epoce koncepcje muzyczne i plastyczne szły zawsze równolegle. Niewątpliwie moje kompozycje oparte na matematycznych proporcjach powstawały podobnie jak proporcje dźwięków Bartoka, a kompozycje z pustymi przestrzeniami i niekończącymi się liniami mają odbicie w kompozycjach Antona Weberna. W jakiejś dalekiej analogii tonalne systemy Bacha, a później Schonberga są równoległe do systemów Cezanne’a, Malewicza, Strzemińskiego.” – mówi o swoich obrazach Jerzy Grochocki
Jerzy Grochocki urodził się w 1931 roku w Warszawie. Jest absolwentem Wydziału Architektury na Politechnice Warszawskiej oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Swoje prace wystawia od polowy lat 60. ubiegłego wieku. Zafascynowany matematyką artysta stworzył własny system wyodrębniając cztery podstawowe pojęcia kształtu: płaszczyznę, linie, kwadrat oraz punkt, a także cztery pojęcia barwy: złotą, srebrną, czarną i białą. Od 1989 roku mieszka w Houston w USA.
Wystawę można oglądać codziennie z wyjątkiem niedziel w godzinach w godzinach od 11 do 19, w soboty od 11 do 15 w Galerii Milano w Warszawie, Rondo Waszyngtona 2a.

1 z 4

CRW_8989_01

2 z 4

CRW_8997_2_

3 z 4

CRW_8975

4 z 4

CRW_8967