Michael Douglas & Catherina Zeta-Jones - Niepokonani

Bożyszcze kobiet i walijska piękność. Dzielą ich lata, łączy miłość. Tak wielka, że pozwala wyjść zwycięsko z życiowych zakrętów. Jeden z nich mają za sobą – właśnie wygrali walkę z rakiem, który zaatakował aktora. – Cierpienie wzmocniło nasz związek – mówią. – Kochamy się jeszcze bardziej.

Oboje urodzili się 25 września. Tyle że 42-letnia dziś Catherine Zeta-Jones przyszła na świat dwadzieścia pięć lat później niż jej mąż Michael Douglas. Ze względu na różnicę wieku raczej nikt nie wierzył, że ich małżeństwo przetrwa. A oni świętują jedenastą rocznicę ślubu, ale także coś ważniejszego – wygraną walkę o zdrowie Michaela.– Nic już nas nie pokona – twierdzą zgodnie. „Będziesz matką moich dzieci” – powiedział do Catherine Michael Douglas pięć minut po tym, jak zostali sobie przedstawieni na festiwalu w Cannes w maju 1999 roku. Poznał ich ze sobą Antonio Banderas na pokazie filmu „Maska Zorro”. Michael był zafascynowany Catherine. Gdy się dowiedział, że urodziła się dokładnie tego samego dnia, co on, i w dodatku uwielbia grać w golfa, był pewien, że to kobieta jego życia. A Catherine? – Pomyślałam, że jest czarujący – wspominała.

Ale Catherine długo zachowywała dystans. Uważała, że gwiazdor, którego podziwiała w „Fatalnym zauroczeniu”, nie jest kimś, komu warto oddać serce. Miał bowiem złą opinię. Był fatalnym mężem dla pierwszej żony Diandry. Przystojny, sławny podobnie jak ojciec Kirk Douglas, cieszył się wielkim powodzeniem u kobiet. Korzystał z niego na każdym kroku, stając się bohaterem erotycznych skandali. W domu pojawiał się rzadko, nie interesował się jedynym synem Cameronem. – Nigdy nie było mnie w jego życiu, gdy tego potrzebował. Miałem w nosie, że sięgał po alkohol i narkotyki. Sam rzadko wtedy trzeźwiałem – przyznał po latach. Opamiętał się dopiero, gdy Diandra zagroziła, że odejdzie. Oskarżyła męża o pijaństwo, seksoholizm i zaniedbywanie syna. Dopiero wtedy Michael poszedł na odwyk. W prywatnej klinice w Teksasie leczył się z uzależnienia od alkoholu, ponoć korzystał też z terapii dla seksoholików (w wywiadach mówił jednak, że to wymysł dziennikarzy). Nic dziwnego, że Catherine nie ufała mu, nie chciała się z nim spotykać. Chyba pierwszy raz trafiła kosa na kamień. Douglas miał przecież wszystkie kobiety, o jakich zamarzył. Tylko Catherine mu się opierała. W końcu po wielu jego staraniach zgodziła się na spotkanie. Pierwsza randka okazała się niewypałem. Zeta-Jones zaprosiła Douglasa do swojego apartamentu. – Powiedziałam: „Usiądź wygodnie, przygotuję pyszną kolację” – opowiadała. – W efekcie niemalże spaliłam dom! Gdy potrawy zaczęły płonąć, zaczęłam krzyczeć: „Pożar!”. Michael wpadł do kuchni i ugasił ogień. Od tamtej pory nie gotuję. Świetnie rezerwuję stoliki w restauracjach.

Romans walijskiej aktorki i jednego z najsławniejszych amerykańskich aktorów od początku wzbudzał ogromne zainteresowanie. Piękna Catherine właśnie zaczęła podbijać Hollywood. Prasa przypisywała jej romanse z każdym partnerem z planu, poczynając od Antonia Banderasa, a na Seanie Connery’m kończąc. Jednak Zeta-Jones nie miała ochoty na przelotne związki. Michael wciąż był żonaty, bo Diandra nie chciała dać mu rozwodu. Żądała ogromnej sumy za to, że godziła się na rozwód. Zakochany w Catherine, zgodził się na warunki żony i zapłacił jej 60 milionów dolarów. Chciał jak najszybciej być wolny i poślubić piękną Walijkę. Ponoć oświadczał się jej kilka razy, a ona odrzucała jego względy. W końcu przyjęła pierścionek z dziesięciokaratowym brylantem. Pod warunkiem że Michael zgodzi się na spisanie małżeńskiego kontraktu. Stanowi on, że w razie rozwodu za każdy rok małżeństwa Catherine otrzyma milion dolarów oraz dodatkowo prawie 3,5 miliona, gdyby okazało się, że Michael „zawiódł jej zaufanie”. Tuż po zaręczynach aktorka zabrała narzeczonego do Walii, by pokazać mu rodzinne strony. Michael od razu dogadał się z przyszłymi teściami. Żartował później, że nie miał z tym problemu, bo są w tym samym wieku.– Michael jest młody duchem i pełen pasji . Łączy nas niesamowita chemia, śmieszą te same żarty. I oboje uwielbiamy grać w golfa. Poza tym młodzi mężczyźni zupełnie mnie nie pociągają – mówiła w wywiadach Catherine.

Jeszcze zanim zdążyli wziąć ślub, w sierpniu 2000 roku na świat przyszło ich pierwsze dziecko – synek Dylan Michael. Zamieszkali razem w nowojorskim apartamencie Michaela przy Fifth Avenue. Ale paparazzi non stop czatowali przed budynkiem. Douglasowie postanowili, że po ślubie wyprowadzą się z miasta. Ten odbył się 18 listopada 2000 roku w prestiżowym hotelu Plaza. Zebrały się tu największe gwiazdy Hollywood. Wśród nich Antonio Banderas i Jack Nicholson. Catherine miała na sobie suknię od Christiana Lacroix. – Było tak, jak sobie wymarzyłam – mówiła. Zapytana o podróż poślubną, roześmiała się: – No cóż. Wyszliśmy z Plazy, przeszliśmy przez ulicę i znaleźliśmy się w łóżku. To była nasza podróż – opowiadała. Nie zamierzała rezygnować z kariery, ale najważniejszy był dla niej szczęśliwy dom. Stworzyła go na Bermudach, w rodzinnej rezydencji Michaela Douglasa. – Krótki lot z Nowego Jorku i trafiasz do raju – zachwalał aktor.W 2003 roku, tuż po tym, jak Zeta-Jones zdobyła Oscara za rolę w musicalu „Chicago”, na świat przyszła ich córka Carys. Rodzice uzgodnili, że będą się opiekować dziećmi na zmianę, nie chcą niani. To dla Michaela było nowe doświadczenie. – Jest wspaniałym tatą. Gdyby tylko mógł, karmiłby piersią – żartowała Catherine.

Potem, gdy Dylan i Carys zaczęli edukację, Douglasowie znów zamieszkali w Nowym Jorku. Rodzinne szczęście kwitło. Aż do początku 2010 roku. Tydzień przed urodzinami córki Michael Douglas dowiedział się, że ma raka krtani. Guz wielkości orzecha. W czwartym stadium. Catherine w jednym z wywiadów przyznała, że była zdruzgotana, ale też wściekła na lekarzy, że tak późno wykryli chorobę. – Od czasu gdy skarżył się na trudności z przełykaniem, do momentu, w którym wykonano mu porządne badania, minęło półtora roku! – opowiadała. – Michael zawołał dzieci i powiedział im o raku. Martwiły się, że umrze. Zapewnił je, że wyzdrowieje. Stałam z boku i nie mogłam powstrzymać łez – przyznawała. Jej mąż natychmiast rozpoczął chemioterapię i naświetlania.

„Jestem optymistą” – mówił w wywiadach. Za każdym razem powtarzał: „Wyzdrowieję. Wierzę w to”. W podobnym tonie wypowiadała się Catherine. – To najsilniejszy mężczyzna, jakiego znam. Na pewno da sobie radę – zapewniała. Ale fanom trudno było w to uwierzyć. Zdjęcia paparazzich, którzy nie odstępowali Douglasa na krok, wskazywały, że Michael przegrywa z rakiem: z dnia na dzień chudł, tracił siły. Nie mógł przełykać, ale nie chciał się zgodzić na karmienie sondą żołądkową. Był tak słaby, że musiał poruszać się na wózku inwalidzkim.

Mimo to przyjął zaproszenie do programu Davida Lettermana i szczerze opowiadał: „Czuję się wykończony. Są momenty zwątpienia, szczególnie gdy przychodzi kolejna fala bólu. Zwala mnie z nóg jak cios prosto w szczękę. Po każdym jednak wstaję i walczę dalej”. Razem z nim walczyła także Catherine. Przestała się pojawiać na bankietach, wycofała się z projektów zawodowych. Prasa stawiała ją za wzór kochającej żony. Z czasem gazety zaczęły się skupiać na analizowaniu jej zdjęć. Pisano, że jest blada, podejrzewano, że ma anoreksję. Zawsze słynąca z dobrych manier, stała się nerwowa i drażliwa. Wyznała przyjaciółce: – Nie wiem, jak długo to wytrzymam. Ale Catherine nie jest typem kobiety, która się poddaje. Cały czas stała u boku męża, wszędzie pojawiali się razem, jeśli tylko pozwalał na to stan Michaela.

Gdy gazety opublikowały zdjęcia uśmiechniętych małżonków podczas wypadu z dziećmi do Disneylandu, stało się jasne, że najgorsze minęło. A w połowie stycznia Michael Douglas ogłosił światu: „Jestem zdrowy!”. Wzruszony wyznał przed kamerami: – Zawsze mogłem liczyć na swoich bliskich. Dopiero wtedy człowiek docenia szczęście, które otacza go na co dzień. Niestety, szczęście bywa kruche. Choroba Douglasa odbiła się na zdrowiu jego żony. Długotrwały stres wywołał u niej zaburzenia maniakalno-depresyjne. Wiosną aktorka spędziła kilka dni w klinice psychiatrycznej. Tym razem Michael był wsparciem dla żony. – Teraz? Czeka nas niepewność: Michael co miesiąc musi poddawać się badaniom, na ich wynik zawsze będziemy czekać z niepokojem – zdradziła Catherine. Po dramatycznym ostatnim roku oboje przewartościowali życie. Podkreślają, że chcą żyć mądrzej. Co to znaczy? – Chcemy żyć… normalnie.