10 zdań, które nigdy nie uspokoją twojego dziecka, tylko je jeszcze bardziej rozwścieczą

To my rodzice wymyśliliśmy określenie, że dziecko "jęczy", ono nawet nie zdaje sobie z tego sprawy co to znaczy. Zamiast kolejny raz powtarzać zdanie "Przestań jęczeć" spróbuj powiedzieć: "Czy możesz powiedzieć to jeszcze raz, swoim normalnym głosem?"

Scenariusz, kiedy twoje dziecko po raz kolejny nie chce zjeść przygotowanej kolacji powtarza się chyba w każdej rodzinie. Zamiast w nerwach wypowiadać powyższe zdanie, spróbuj podejść do tematu trochę inaczej. Ten sam przekaz powiedziany w nieco innej formie, na przykład: "Jak myślisz co możemy zrobić, żeby to jedzenie bardziej ci smakowało", sprawi, że dziecko poczuje, że musi znaleźć rozwiązanie dla danej sytuacji i samo zaproponuje, że ma ochotę na przykład na żółty ser zamiast białego.

Twoje dziecko ciągle rzuca swoimi zabawkami, książkami, a ty już nie wiesz co robić? Myślisz, że to zdanie go uspokoi i oduczy takiego zachowania? Wręcz przeciwnie.

Może gdyby twoje dziecko usłyszało: "Skoro wyrzucasz swoje zabawki, to mam wrażenie, że ich nie lubisz. Czy to prawda?", to reakcja byłaby skuteczniejsza.

To zdanie słyszą często dzieci od swoich rodziców. Izolując dziecko wysyłasz mu komunikat, że coś jest z nim nie tak. Jeśli dodasz: "Zaczekam tu, aż będziesz gotów się przytulić" będzie to miało od razu inny wydźwięk.

Niektóre dzieci robią rzeczy, za które my się wstydzimy. Pamiętaj jednak, że to nie chodzi o twoje emocje, ale o emocje dziecka. Nie zostawiaj malucha z takim komunikatem, tylko postaraj się dowiedzieć, dlaczego postąpił właśnie w ten sposób. Przykucnij obok i powiedz: "Chodźmy na bok i porozmawiajmy, jak możemy rozwiązać ten problem".

W ten sposób większość z rodziców ucina rozmowę ze swoim dzieckiem. To najprostsze rozwiązanie kiedy brakuje nam już argumentów, a nasze rozdrażnienie sięga zenitu. Jeśli jednak zależy ci na dokończeniu rozmowy i wyjaśnieniu sobie z dzieckiem wszystkiego warto powiedzieć: "Kocham cię. Musisz zrozumieć, że to nie jest w porządku. Czy jest coś, co chcesz mi powiedzieć, żebym cię lepiej mógł zrozumieć?"

Bunt dziecka objawiający się ciągłym powtarzaniem "nie, nie zrobię tego", "nie, nie przyjdę", "nie, nie, nie", często doprowadza nas do furii. Najprościej jest krzyknąć na dziecko, ale czy to doprowadzi do czegoś dobrego? Lepiej powiedz: "Słyszę, że mówisz "nie". Rozumiem, że tego nie chcesz. Co możemy zrobić inaczej?".

To nasza najczęstsza reakcja na fakt, że dziecko nie reaguje na nasze polecenia. Zamiast w kółko powtarzać to samo spróbuj inaczej ująć w sowa swój przekaz. "Widzę, że nie słyszałeś mnie po raz pierwszy. Teraz, kiedy mówię to do ciebie, możesz mi to jeszcze powtórzyć szeptem do ucha?"

Takie gesty czasami są gorsze niż niejedne słowa. W rozmowie z dzieckiem ważne jest utrzymanie kontaktu wzrokowego i szczera, spokojna rozmowa.