Syndrom cesarza u dziecka: na czym polega i jak do niego nie dopuścić?

Syndrom cesarza: co to jest?

Syndrom cesarza to całkiem nowe pojęcie w psychologii i polega na tym, że dziecku wydaje się, że wszystko mu wolno. To prowadzi do tego, że dziecko zaczyna przejmować władzę w domu. Swoim zachowaniem, żądaniami i roszczeniową postawą terroryzuje otoczenie.

Syndrom młodego cesarza często występuje u dzieci, które są wychowane w duchu, że wszystko im się należy i nie znają słowa "NIE". Syndrom cesarza dotyka nastolatków a nawet małych dzieci.

Syndrom cesarza u dziecka: skąd się bierze?

Takie zaburzenia behawioralne bierze się z faktu, że rodzice nie wyznaczali dziecku granic co skutkuje tym, że maluch sam nie wie co może robić a czego nie może. Jego postawa wobec otoczenia, często raniąca to efekt nieradzenia sobie z trudnymi emocjami. Rodzice, którzy nie potrafią poradzić sobie z tą sytuacją, zaczynają popełniać błędy wychowawcze i z całej sytuacji robi się błędne koło.

Psychoterapeutka Teresa Pont Amenós, zwraca uwagę na bardzo istotny fakt. We współczesnym świecie rodzice są bardzo zestresowani i często przynoszą sprawy zawodowe do domu. Dodatkowo późno wracają do swoich dzieci i chcąc im to wszystko wynagrodzić spełniają wszystkie ich zachcianki nie myśląc o konsekwencjach. "Aby zagłuszyć poczucie winy, kupują dziecku wszystko, o co poprosi. Dzieciaki nie mają okazji poznać takich wartości, jak wysiłek, oczekiwanie, oszczędzanie. Nie mają o tym pojęcia" - zauważa ekspertka.

Teresa Pont Amenós zachęca rodziców do tego, żeby nie bali się mówić "nie" dzieciom: "Są dzieci, które wręcz błagają, by je powstrzymać, bo nie potrafią się odnaleźć. Jeśli jednak mówiąc swojemu dziecku "nie", chcesz mu wyjaśnić swoją postawę, nigdy nie zapominaj, że jesteś jego ojcem lub matką, a nie kolegą."

Co robić, żeby nie wychować dziecka z syndromem cesarza? Kilka przydatnych porad znajdziecie w naszej galerii.

1 z 4

Nie bij i nie krzycz

Krzyk a co gorsze podniesienie ręki na dziecko do niczego dobrego nie zaprowadzi. Nic tak nie poniża dziecko jak klaps. Twój krzyk pokazuje, że używanie agresji jest dopuszczalne i z czasem dziecko zacznie stosować wobec ciebie i rówieśników te same metody. Czy tego chcesz?

2 z 4

Stosuj nagrody i pochwały

Do dziecka trafiają jasne i proste komunikaty. Metoda nagród i pochwał jest świetnym sposobem na egzekwowanie pewnych rzeczy od dziecka. Jednak pamiętaj, że nagrody nie powinny być materialne, a przynajmniej nie za każdym razem. Lody, wyjście do kina, upieczenie ulubionego ciasta - z pewnością cała rodzina na tym skorzysta.

3 z 4

Znajdź czas dla dziecka

W dzisiejszym świecie coraz więcej rodziców zwyczajnie nie ma czasu dla swoich dzieci. Poświęć maluchowi czas, porozmawiaj o tym, jak spędził czas w przedszkolu, co lubi robić. Pamiętaj o tym, że często krzyk dziecka jest wołaniem o pomoc. Nie lekceważ tego.

4 z 4

Pokaż, że rozumiesz emocje dziecka

Zauważaj emocje dziecka, jego płacz, smutek, rozgoryczenie. Nie przechodź wobec nich obojętnie. Zamiast po raz kolejny pouczać dziecko przyjrzyj się dokładnie jego emocjom. Gwarantuję, że będzie to dla ciebie odkrywcze, a dziecku pokaże, że zawsze może na ciebie liczyć.