Czy twoje dziecko ma depresję?

„Może to tylko trudny okres dorastania” – nie raz myślą rodzice. Bagatelizują niepokojące sygnały tłumacząc je przeżywaniem nieszczęśliwej szkolnej miłości, problemami z nauczycielką polskiego lub zwyczajnym osłabieniem. Przejdzie samo.
Gdy ten stan się przedłuża do około dwóch tygodni, należy zachować czujność. Warto zwrócić uwagę na objawy psychosomatyczne. Czy Twoje dziecko skarży się na bóle brzucha lub głowy? Ma problemy z oddychaniem? Niepokojąca może być też nadmierna senność lub przeciwnie, ciągłe budzenie się w nocy i problemy z zasypianiem. Depresji towarzyszą też często zaburzenia odżywiania takie jak objadanie się lub unikanie jedzenia.
Rodzice często bagatelizują wypowiedzi dzieci dotyczące bezsensu życia. Mogą być jednak poważnym sygnałem, że dzieje się coś niepokojącego! Młodzi ludzie chorujący na depresję mają skłonności do zachowań autodestrukcyjnych, mogą też podjąć próby samobójcze.
Skąd ta depresja?
Depresję diagnozuje się u około 2% dzieci i 8% nastolatków. Może mieć podłoże genetyczne. Jeśli ktoś w rodzinie cierpiał na to zaburzenie, ryzyko jest tym większe! Głównie są to jednak czynniki psychologiczne i społeczne.
Choroba ta częściej występuje u dzieci i nastolatków, które przeszły w przeszłości przez traumatyczne przeżycia takie jak na śmierć bliskiej osoby czy poważny wypadek. Znacznie część narażone na nią są dzieci z niską samooceną i te, którym trudniej przychodzi nawiązywanie bliższych relacji z rówieśnikami.
Poszukaj pomocy
Jeśli podejrzewasz, że Twój syn lub córka może mieć depresję, porozmawiaj z pedagogiem szkolnym. Jeśli stan trwa dłużej i nie widzisz żadnej poprawy, zgłoś się do psychologa lub lekarza.Wizyta w specjalistycznej przychodni pozwoli ustalić, co dolega dziecku. Dowiesz się, jak można mu pomóc. Warto pamiętać o tym, że choroba ta inaczej przebiega u dzieci młodszych, inaczej u nastolatków. W przypadku pierwszej grupy postawienie diagnozy bywa bardziej skomplikowane, gdyż maluchom trudniej opisać swoje stany emocjonalne.
W przypadku depresji klinicznej konieczne będzie specjalistyczne leczenie. Lekarz przepisze dziecku odpowiednie środki farmakologiczne i w zależności od potrzeby skieruje je na psychoterapię. Najmłodsi rzadko są hospitalizowani.
Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano depresję, musisz otoczyć je szczególną opieką. Poświęcaj mu więcej czasu niż zazwyczaj, staraj się z nim dużo rozmawiać i zachęcaj, by mówiło Ci o tym, co je dręczy. W procesie leczenia ważną rolę odgrywa poczucie bezpieczeństwa. Jeżeli mali pacjenci mają duże wsparcie w domu, a sposób leczenia zostanie odpowiednio dobrany, efekty będą bardzo szybko widoczne.