Mam insulinooporność. Co warto robić? Jakie nawyki wprowadzić do codziennego życia?

Insulinooporność – co to właściwie jest?

Zanim odpowiemy sobie na to pytanie, warto dowiedzieć się nieco o samej insulinie.
Insulina to hormon, który wydzielany jest przez trzustkę, a konkretnie przez komórki B wysp Langerhansa. Ma ona znaczący wpływ na metabolizm węglowodanów, białek oraz tłuszczów. Gdy organizm jej nie produkuje, bądź robi to w małych ilościach, po zjedzonym przez nas posiłku następuje nagromadzenie glukozy we krwi. Czasem jednak zdarza się, że poziom insuliny we krwi charakteryzuje się prawidłowym lub podwyższonym stężeniem, ale organizm (a w szczególności wątroba, mięśnie i tkanka tłuszczowa) nie reagują na nią prawidłowo. Taki stan nazywamy insulinopornością.
Do najczęstszych przyczyn insulinooporności zalicza się niewłaściwa dieta (spożywanie dużej ilości cukrów prostych, przetworzonej, wysokokalorycznej żywności), prowadzącej w efekcie do nadwagi i otyłości.
Jednak z insulinoopornością mogą borykać się również osoby m.in. z chorobą Cushinga, nadczynnością tarczycy, kobiety z zespołem policystycznych jajników. A zatem wcale nie trzeba mieć nadwagi, by cierpieć na tę przypadłość.

Najczęstsze objawy insulinooporności:
• skłonność do przybierania na wadze i trudność w chudnięciu,
• nadmierny apetyt,
• permanentne zmęczenie i senność,
• bóle głowy, problemy ze snem i koncentracją.

Bagatelizowana insulinooporność może skutkować schorzeniami narządów m.in. układu nerwowego, oczu, serca oraz przyczyniać się do pojawiania stanu przedcukrzycowego, który ostatecznie prowadzi do cukrzycy.

Co to jest stan przedcukrzycowy?

Stan przedcukrzycowy to, w dużym uproszczeniu, zaburzenia stężenia glukozy we krwi. Przegapiając ten moment, narażamy się na wystąpienie groźnej choroby, jaką jest cukrzyca.

Najczęstsze objawy stanu przedcukrzycowego:
• ciągłe zmęczenie, senność,
• częste oddawanie moczu,
• nadmierny apetyt i uczucie pragnienia,
• problemy ze wzrokiem.

Żeby jednak zdiagnozować stan przedcukrzycowy, niezbędne jest wykonanie badań w kierunku zaburzeń stężenia glukozy w organizmie.
Jeśli więc zauważasz u siebie niepokojące objawy, nie czekaj! Jest to bowiem ostatni dzwonek, aby zmienić swoje codzienne nawyki, rozpocząć odpowiednie leczenie i tym samym – podnieść jakość życia oraz uchronić się przed cukrzycą.

Insulinooporność. Co warto robić?

Jeśli lekarz zdiagnozował u Ciebie insulinooporność, zacznij działać jak najszybciej! Od czego zacząć?

Ćwicz!
Aktywność fizyczna poprawia wrażliwość tkanek na insulinę i wykorzystanie glukozy. Dlatego tak ważne jest regularne podejmowanie wysiłku. Już 30 minut codziennej, umiarkowanej aktywności potrafi zdziałać wiele. Wybierz taką aktywność, która sprawia Ci przyjemność: może to być nordic walking, jazda rowerem, bieganie w komfortowym dla Ciebie tempie, pływanie, bądź po prostu codzienny spacer. Grunt, aby się ruszać.

Zadbaj o dobry sen
Wypoczynek oraz głęboki, zdrowy sen sprzyjają radzeniu sobie z insulinoopornością. Ciągłe niedosypianie prowadzi bowiem do podwyższenia kortyzolu. Hormon ten sprzyja wysokiemu stężeniu glukozy we krwi i zwiększa oporność organizmu na insulinę.
Staraj się zatem wieczorem odstawić komputer i telefon. Nie uprawiaj też sportu w późnych godzinach. Zamiast tego wybieraj spokojną książkę. Jeśli masz problemy z zasypianiem, pomyśl o wdrożeniu ćwiczeń oddechowych lub relaksacyjnych.

Pamiętaj o diecie
Przy insulinooporności warto trzymać się ogólnych zaleceń dotyczących zdrowego odżywiania. A zatem nie należy się przejadać, warto unikać produktów o wysokim indeksie glikemicznym i insulinowym. Odstaw zatem cukry proste (słodycze, słodkie napoje, słodkie bułki itp.). Unikaj tłuszczów nasyconych i tłuszczów trans znajdujących się przede wszystkim w produktach mięsnych i wysokoprzetworzonych (np. chipsach). Odstaw też oczyszczoną skrobię, która znajduje się np. białym pieczywie.
Zamiast tego spożywaj dużo warzyw, kasz, ziaren i pestek. Wybieraj dobrej jakości oleje roślinne (np. lniany, rzepakowy, oliwę z oliwek). Sięgaj także po orzechy, warzywa strączkowe, chude mięso, chudy nabiał, ryby.

Leki i suplementy diety
Po wykryciu insulinooporności, należy skonsultować się z lekarzem. On bowiem zaleci odpowiednią farmakoterapię.

Dodatkowym wsparciem w dążeniu do równowagi, może być również suplementacja. Preparatem stworzonym z myślą o osobach z chcących utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi, jest Insulan. To produkt rekomendowany przez Polskie Stowarzyszenie Diabetyków. Insulan to suplement diety, który wspiera utrzymanie właściwego poziomu glukozy oraz pomaga hamować apetyt. Sprawia tym samym, że łatwiej jest utrzymać prawidłową wagę ciała.
Dzieje się tak dzięki składnikom zawartym w produkcie. Ekstrakt z liści gurmaru pomaga utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi oraz blokuje odczuwanie smaku słodkiego. Dzięki niemu tracimy więc chęć na słodkości.
Insulan zawiera także chrom oraz ekstrakt z morwy białej – składnik, który wspiera metabolizm węglowodanów.