Wypad do kina nie tylko rozwija wrażliwość dziecka, ale także wychowuje. Aktywne, wspólne spędzanie wolnego czasu buduje silną więź emocjonalną między dziećmi a rodzicami. Kształtuje również w dziecku potrzeby poznawcze, które zaprocentują zwłaszcza wtedy, gdy pójdzie ono do szkoły – będzie chętniej i lepiej się uczyło.

Kiedy maluch jest gotowy?

To oczywiście zależy od jego rozwoju emocjonalnego, ale najwcześniejszy wiek, w którym można brać pod uwagę taką atrakcję, to 3 lata. Dzieci w tym wieku nie boją się już zwykle ciemności i są na tyle dojrzałe, że seans kinowy będzie dla nich pouczającym i radosnym wydarzeniem. Najlepiej wybrać się z dzieckiem do takiego kina, które ma w swej ofercie seanse specjalne dla dzieci – filmy wyświetlane są zwykle ok. południa i nie trwają dłużej niż 40 minut. Dobrze też wybrać film, którego fabuła będzie maluchowi trochę znana – np. z wcześniej czytanej bajki, która stała się jego kanwą. Lepiej nie wybierać się na pełnometrażowe, pełne akcji kreskówki typu „Shrek" – są one przeznaczone wbrew pozorom dla nastolatków, a nawet dorosłych. Kilkuletnie dziecko ich nie zrozumie, a w niektórych momentach może się wręcz wystraszyć (często zawierają sceny pełne przemocy, a i język, którym posługują się postaci, nie jest dla malucha odpowiedni). Nie bój się natomiast, że film może być za smutny, np. pokazuje śmierć, rozstanie czy chorobę. Takie emocje są potrzebne w rozwoju dziecka, ono musi nauczyć się dawać sobie z nimi radę. Przy wyborze filmu najlepiej posiłkować się forami internetowymi, na których mamy opisują wrażenia swoje i swoich pociech.

Zanim wejdziecie na salę

Przede wszystkim odwiedźcie toaletę, żeby uniknąć potem wychodzenia w połowie seansu. Postaraj się także zająć miejsca na tyle późno, żeby nie oglądać reklam. Nie kupuj też w kinowym barze żadnych batoników i napojów gazowanych – kino ma kojarzyć się dziecku z ciekawym filmem, a nie jedzeniem słodyczy. Zabierz tylko ze sobą wodę lub sok owocowy na wypadek, gdyby zachciało mu się pić. Dobrym pomysłem jest też wspólna wyprawa z koleżanką, która ma dzieci w podobnym wieku – twój malec będzie czuł się swobodniej w ich towarzystwie. Jeśli w trakcie filmu dziecko czegoś nie zrozumie i zechce zadać ci pytanie – oczywiście na głos – nie uciszaj go i nie strofuj. Dzieci tak reagują i to jest normalne. Półgłosem – żeby przyzwyczaić je do ściszonego tonu – odpowiedz krótko, by nie wytrącać z toku opowieści. A jeśli dziecku nie spodoba się kino albo film nie przypadnie mu do gustu i zechce wyjść? Po prostu wyjdźcie. Widocznie jeszcze nie jest gotowe na takie przeżycie. Za jakiś czas samo zacznie dopytywać: „Mamo, kiedy pójdziemy do kina?".