Naturalnie, najlepiej byłoby polubić się i zaprzyjaźnić. Gdyby „narzeczona” syna była miłą panienką z dobrego domu, a wybranek córki harcerzem przeprowadzającym staruszki na drugą stronę ulicy. Ale tak nie jest. Panna, którą przyprowadził do domu twój nastolatek, nosi kolczyk w nosie i dredy, a kawaler starający się o twoją nastolatkę wyciąga ją na koncerty Behemotha. Boisz się, że przez tę miłość dziecko zejdzie ci na manowce.
Starannie dobieraj słowa
Oczywiście, masz prawo do obaw, niepokoju i do rozmów na temat wyborów twego dziecka. Staraj się jednak powstrzymywać od krytycznych uwag. Jeśli będziesz wyrażać swoją dezaprobatę, to najprawdopodobniej nastolatek i tak zrobi, co zechce, ale z pominięciem rodziców. Zaczną się uniki, kłamstwa, młody człowiek zamknie się na kontakt z rodzicami. Dlatego jeśli cię razi wygląd czy zachowanie sympatii twego dziecka, zadawaj mu pytania, pobudzaj do refl eksji. Może to wyglądać na przykład tak:
● Rozumiemy, że bardzo lubisz Krzysia/Teresę, że jest wam ze sobą dobrze. Jednak czy zwróciłeś uwagę, że jego/jej zachowanie może być odbierane negatywnie?
● Jakie ma dla ciebie znaczenie, że twoja dziewczyna jest tak hałaśliwa, albo że wchodzi do mieszkania i nie mówi „dzień dobry”? Nie wszyscy znają ją tak dobrze jak ty i mogą interpretować jej zachowanie jako dowód złego wychowania.
● Twój chłopak codziennie jest na jakimś koncercie, a sama mówiłaś, że w szkole nie idzie mu najlepiej. Może mogłabyś na niego wpłynąć?
● Rozumiemy, że jesteś pod silnym wpływem jego/jej uroku. Ale musisz wiedzieć, że na takim etapie znajomości idealizuje się swój obiekt uczuć. Nie chcemy cię zrażać do twojej sympatii, spróbuj tylko spojrzeć na całą sytuację z szerszej perspektywy. Pomyśl o tym, że za rok oboje zdajecie maturę.
Dwa światy
Jeśli tego nie wiesz, na pewno cię korci, aby zapytać: Kim są jego rodzice? Gdzie i jak mieszkają? I możesz pytać, ale nie oceniaj statusu rodziny sympatii twego dziecka. Przyglądaj się natomiast uważnie, jakie rozrywki proponuje wybranek pociechy. Jaki promuje styl życia. I o tym też rozmawiaj: uświadamiaj, że wiązanie się z osobą, która bardzo się od nas różni, wymusza specyfi czne formy spędzania czasu, inne zwyczaje. Czy twoje dziecko jest tego świadome? Na początku związku liczy się sama obecność i akceptacja wybranki lub wybranka. Ale bezkrytyczny entuzjazm mija. Zachęcaj więc nastolatka, aby uważnie się przyglądał zwyczajom rodziny sympatii. Aby proponował rzeczy, które sam uważa za wartościowe. Ucz swoje dziecko, że miłość polega właśnie na tym, by dzielić się tym, co w nas najlepsze. Nawet jeśli sympatia dziecka została gorzej wyposażona przez swoją rodzinę, nie jest powiedziane, że nie zechce skorzystać z tego, co wasza rodzina ma jej do zaoferowania.
Gdy jest źle
Niestety, zaczynasz dostrzegać, że sympatia ma zły wpływ na twoją pociechę, która opuściła się w nauce, przeklina, może sięga po papierosy, spędza czas w sposób szkodliwy. Przed wami jako rodzicami stoi więc konieczność stanowczego przeciwstawienia się tej tendencji. Musicie powiedzieć, że nie godzicie się, aby rozwój waszego dziecka przebiegał w taki sposób. Podkreślcie, że jeśli spotkanie z tą konkretną osobą ma negatywny wpływ na życie nastolatka, rodzice mogą postawić szlaban i zakazać wspólnych wyjść, wizyt itp. Nie możecie żądać zerwania kontaktów, bo będzie to zakaz nierealny. Ale możecie je ograniczyć. Przynajmniej dopóki zbuntowana para nie dojdzie „do rozumu”.
