Partnerstwo

Dla niektórych partnerstwo to sprawiedliwy podział obowiązków domowych, dla innych wzajemny szacunek i równe prawa, zachowany margines wolności i prywatności, wspólne wychowywanie dzieci i odpowiedzialność za nie. Każdy ma więc inne wyobrażenie związku partnerskiego, w odmienny sposób realizuje własne marzenia o szczęściu. A jak to jest w waszej rodzinie? Nazwijcie swoje oczekiwania wobec partnera, powiedzcie, czego oczekujecie od dzieci, wysłuchajcie swoich pociech i razem uzgodnijcie, kto jakie ma prawa, jakie obowiązki. Im więcej spraw omówicie, tym większa szansa, by każdy z was odnalazł swoje miejsce w rodzinie i poczuł się w niej naprawdę szczęśliwy.

Pasje

Przez wspólne zainteresowania odkrywamy przyjemność bycia razem. Spróbujcie znaleźć takie zajęcie, które wszystkim sprawi przyjemność. Może wyjście na basen i nauka pływania dla waszych maluchów? Wycieczki rowerowe lub plenery malarskie? Radość takich wspólnie spędzanych chwil może być większa, jeśli jedni zarażą innych swoją pasją, a wszyscy odnajdą kawałeczek szczęścia w byciu razem.

Czułość

Ile radości czerpaliście z przytulania, z pierwszych pocałunków? Potem, kiedy wasza miłość dojrzewała, chcieliście być jak najbliżej siebie, sprawiać sobie przyjemność. Podobnie było z dziećmi. Kiedy były małe, tuliliście je, całowaliście, a teraz? Czy waszej bliskości nie wyparły codzienne obowiązki, zmęczenie? Spróbujcie odnaleźć przyjemność, jaką daje czuły gest, miłe słowo. One sprawią, że poczujecie się znów kochankami, a nie tylko parą rozumiejących się małżonków, ciepłymi, a nie tylko układnymi rodzicami.

Wyrozumiałość

Któż by nie chciał być ideałem? Jednak w realnym świecie ideał jest tylko niedościgłym marzeniem. Nic więc dziwnego, że wasze dzieci nie są idealne, a wam jako rodzicom daleko do doskonałości. Nie ukrywajcie przed sobą swoich słabości, przyznawajcie się też do popełnionych błędów i rozmawiajcie o nich. Wtedy lepiej się poznacie i znacznie łatwiej będzie wam porozumiewać się. To także doskonała szkoła tolerancji i zbliżania się do siebie.

Dialog

Kiedy mówimy do dzieci, domagamy się skupienia wyłącznie na sobie. Jeśli permanentnie występujemy w centrum uwagi, nasze pociechy zaczyna to nudzić. Coraz mniej chętnie nas słuchają, coraz częściej irytują się, słysząc nasz pouczający głos. Byłoby pewnie inaczej, gdybyśmy choć od czasu do czasu pozwolili naszym dzieciom być w centrum rodzinnego zainteresowania. Te mniejsze mogą deklamować wierszyki, starsze niech wygłaszają własne poglądy na codzienne sprawy. Szybko się przekonacie, że pociechy chcą nie tylko mówić, ale i słuchać. Bo w komunikacji musi być równowaga między mówieniem a słuchaniem. Wtedy wszyscy czują się szczęśliwsi.

Rozwaga

Rodzicom trudno chyba wyobrazić sobie wychowanie dziecka bez zwracania mu uwagi, oceniania tego, co robi, chwalenia za dobre, i krytykowania tego, co złe. Pamiętajmy jednak, że jeśli wszystkie nasze rozmowy z dziećmi kończą się wygłaszaniem długich uwag na temat ich zachowania, odrabiania lekcji i sprzątania, nie przynosi to zamierzonych efektów, bo pociechy po prostu przestają nas słuchać. Buntują się, bo są zmęczone naszą nieustającą krytyką i uważają, że to, co mówimy, to tylko zbędne zrzędzenie i zatruwanie im życia. Dlatego lepiej zrezygnować z długich wykładów i powstrzymać się od krytyki. Używajcie mniej słów, unikajcie zbędnych uogólnień, a przekonacie się, że te krótkie, ale konkretne komunikaty trafiają do pociech zdecydowanie szybciej niż wasze długie monologi.

Zobacz także:

Zgoda

Kłócąc się, nieraz powiedzieliście sobie coś przykrego. Czasem nerwy puściły, a potem dręczyło was poczucie winy. To normalne. W kłótni emocje wymykają się spod kontroli. Potrafimy wykrzyczeć to wszystko, czego nigdy nie powiedzielibyśmy spokojnie. To tak, jakby emocje dodawały nam odwagi. Tymczasem odwagi potrzebujemy najbardziej do godzenia się, bo ono po kłótni jest najważniejsze. Wyciągnij pierwsza rękę, powiedz: "Przepraszam", jeśli czujesz się winna, przytul się do dziecka czy partnera. Rozmawiajcie o tym, co wydarzyło się, nie po to, by za wszelką cenę uniknąć kłótni, ale po to, by w przyszłości łatwiej przychodziło wam godzenie się.

Przyjaźń

Warto mieć przyjaciół. Nie zapominajcie o nich nawet wtedy, gdy czasu wciąż mało. W każdym miesiącu kolacja w innym domu? Wspólny wypad na narty? Wakacje razem? Maile i telefony to trochę mało dla pielęgnowania przyjaźni. Jednak z pewnością wymyślicie na nią własne sposoby. Naprawdę warto!